Έλληνας ζωγράφος σχετικά άγνωστος αν και πρωτοπόρος, με δύσκολη ζωή.
Γεννήθηκε στη Σμύρνη σε πλούσια οικογένεια.
Μεταξύ 1900-1907 σπούδασε στην Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Ιακωβίδη.
Στη συνέχεια συνέχισε στο Μόναχο, το 1910 όμως το εγκατέλειψε και συνέχισε τις σπουδές σε ιδιωτική σχολή στο Παρίσι.
Η περίοδος αυτή άλλαξε τις απόψεις του και εγκατέλειψε την ακαδημαίκή ζωγραφική επηρεασμένος από τους Nabis και τον μεταϊμπρεσιονισμό.
Επέστρεψε στην Ελλάδα και πήρε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους. Το 1913 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (μοιραζόταν ένα εργαστήριο με τον Μαλέα και τον Μαγιάση).
Υπήρξε από τους ιδρυτές της πρωτοποριακής ομάδας «Τέχνη» (με την οποία εξέθεσε συχνά) και ήταν φίλος του Νικολάου Λύτρα και του Περικλή Βυζάντιου.
Το 1922 η οικογένειά του στη Σμύρνη καταστρέφεται οικονομικά και ξεκινάνε τα προβλήματα. Ωστόσο αρνήθηκε να εγκατασταθεί μόνιμα στο Παρίσι, όπως του πρότεινε ο αδελφός του.
Τα οικονομικά προβλήματα πολλαπλασιάστηκαν όταν το 1928, λίγο μετά το γάμο τους, η γυναίκα του έπαθε ολική παράλυση. Αναγκάστηκαν να ζουν σε ένα δωμάτιο, ενώ το εργαστήριό του στα Πατήσια και πολλά έργα του καταστράφηκαν σε μια πλημμύρα του Κηφισού.
Μετά το θάνατο της γυναίκας του έζησε σε ένα φτωχικό σπιτάκι. Στην κατοχή επιβίωσε πουλώντας έργα σε εξευτελιστικές τιμές και παραδίδοντας μαθήματα ζωγραφικής. Πέθανε πάμφτωχος.
Αρχικά ζωγράφισε σκηνές εσωτερικών χώρων. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με σκηνές καθημερινής ζωής κοινών ανθρώπων με αφαιρετικό τρόπο, χρησιμοποιώντας λίγα κάθε φορά χρώματα και κινούμενος μεταξύ ιμπρεσιονισμού και εξπρεσιονισμού.
Αν και ανήκε χρονολογικά στη γενιά του 30, δεν μοιράστηκε την αναζήτησή τους για «ελληνικότητα» των έργων, ακολουθώντας μοναχικό δρόμο.
Μετά το 1916 αρνήθηκε να κάνει ατομικές εκθέσεις. Έπαιρνε μέρος μόνο σε ομαδικές, πράγμα που περιόρισε την αναγνώρισή του.
Ο ίδιος ήταν απλός και λιτοδίαιτος άνθρωπος. Τον χαρακτήρισαν «Παπαδιαμάντη της ζωγραφικής».
Αυτοπροσωπογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου