Έλληνας ζωγράφος γεννημένος στη Δεσφίνα (Φωκίδα).
Από έφηβος παρακολούθησε μαθήματα αγιογραφίας και το 1906 πήγε στον Πειραιά όπου δούλευε πλέον σε σχετικό εργαστήριο.
Το 1909 μπαίνει στην Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Ροϊλό και τον Ιακωβίδη, ενώ παράλληλα δουλεύει ως αγιογράφος.
Μεταξύ 1916-1921 συνεχίζει σπουδές τέχνης στο Παρίσι. Το 1921 ακολουθεί το στρατό ως επίσημος πολεμικός ζωγράφος, αλλά τα σχέδια της περιόδου αυτής χάνονται στην καταστροφή της Σμύρνης.
Το 1923 μένει για ένα χρόνο στο Άγιο Όρος, μελετά σε βάθος τη βυζαντινή ζωγραφική και ζωγραφίζει το τοπίο. Το 1924 πηγαίνει στη Λέσβο, όπου επίσης ζωγραφίζει πολλά από τα εκεί τοπία.
Μεταξύ 1927-1932 εικονογραφεί τη Μητρόπολη της Άμφισσας (είχε κερδίσει ομόφωνα τον σχετικό διαγωνισμό). Το έργο αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό.
Ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνογραφία και την τοιχογραφία.
Στη δεκαετία του 30 εξέθετε με την πρωτοπόρα για την εποχή ομάδα «Τέχνη».
Μεταξύ 1945-1951 δίδαξε σχέδιο στην Αρχιτεκτονική και το 1956 εκλέχτηκε καθηγητής στην Καλών Τεχνών, αλλά πέθανε τον επόμενο μόλις χρόνο.
Θεωρείται από τους μεγάλους της νεοελληνικής ζωγραφικής, καθώς υπήρξε γνώστης τόσο της βυζαντινής ζωγραφικής όσο και των μοντέρνων δυτικών κινημάτων.
Τις επιρροές αυτές κατόρθωσε να συνδυάσει στο έργο του, που αποτελείται από τοπία και πορτρέτα και το οποίο χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη πνευματικότητα.
