Γερμανός σουρεαλιστής καλλιτέχνης. Το έργο του χαρακτηρίζεται από συχνά παράδοξο ερωτισμό.
Γεννήθηκε στο Κατοβίτσε, σήμερα πολωνικό, αλλά τότε γερμανικό. Μέχρι το 1926 εργαζόταν στη διαφημιστική εταιρία που είχε ιδρύσει ο ίδιος.
Εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου το 1933 κατασκεύασε την πρώτη του κούκλα (και μετά πολλές άλλες) από τις οποίες είναι κυρίως γνωστός.
Η έμπνευση προήλθε από την κούκλα σε φυσικό μέγεθος που είχε και περιέγραφε στα γράμματά του ο Kokoschka.
Ο Bellmer κατασκεύαζε και φωτογράφιζε τις κατασκευές του, συχνά επιχρωματίζοντας τις φωτογραφίες. Έτσι υπήρχαν ως έργα τέχνης είτε ως αντικείμενα είτε ως φωτογραφίες.
Ήταν παραμορφωμένες και συγχρόνως ερωτικές. Η μετατροπή ενός «αθώου» παιδικού αντικειμένου σε ερωτικό φετίχ θεωρήθηκε ως ένα είδος εξέγερσης ενάντια στην πατρική, αλλά και σε κάθε εξουσία, και ενάντια στους ναζί και την εμμονή τους με το «τέλειο σώμα».
Το 1934 κυκλοφόρησε ανώνυμα το βιβλίο «Η Κούκλα», που περιείχε ασπρόμαυρες φωτογραφίες από την πρώτη κούκλα.
Το 1935 επισκέφτηκε το Παρίσι και γνωρίστηκε με τον Eluard και άλλους.
Με τη ναζιστική εισβολή μπήκε στη γαλλική αντίσταση (κατασκεύαζε πλαστά διαβατήρια). Το 1939 συνελήφθη και κλείστηκε ως το 1940 σε στρατόπεδο εργασίας στη νότια Γαλλία.
Έζησε την υπόλοιπη ζωή του στα Παρίσι, όπου παρήγαγε πολλά ερωτικά σχέδια, πίνακες και χαρακτικά με το ίδιο ύφος «διεστραμμένου» ερωτισμού.
Από το 1954 συνδέθηκε με τη γερμανίδα συγγραφέα και καλλιτέχνιδα Unica Zürn και έμειναν μαζί ως το 1970, όταν εκείνη αυτοκτόνησε.
Εικονογράφησε βιβλία του Bataille και άλλων συγγραφέων.