LORENZO LOTTO (περ. 1480-1556/7)

 

Ιταλός αναγεννησιακός ζωγράφος γεννημένος στη Βενετία. 

 

Ωστόσο σε μεγάλο μέρος της καριέρας του έζησε και εργάστηκε σε άλλες ιταλικές πόλεις. 

 

Ξέρουμε λίγα πράγματα για την εκπαίδευσή του. Ως Βενετός γνώριζε καλά τη ζωγραφική της σχολής της πόλης και αρχικά επηρεάστηκε από τον Giovanni Bellini. 

 

Μεγάλο μέρος του έργου του κατατάσσεται στην περίοδο της «Υψηλής Αναγέννησης». Ωστόσο στην τελευταία περίοδό του φιλοτέχνησε περισσότερο δραματικές συνθέσεις και προοπτικές παραμορφώσεις, που τον φέρνουν κοντά στον μανιερισμό. 

 

Στη βόρεια Ιταλία υπήρξε επιτυχημένος και δημοφιλής καλλιτέχνης. 

 

Εγκατέλειψε νωρίς την πόλη του, αφού ο ανταγωνισμός με τα μεγάλα ονόματα της Βενετίας (Tiziano, Giorgione κλπ.) ήταν δύσκολος για ένα νεαρό ζωγράφο. 

 

Οι πρώτες επιτυχίες του ήρθαν στο Treviso, όπου είχε εγκατασταθεί για 3 χρόνια. 

 

Μεταξύ 1508-10 εργάστηκε στη Ρώμη. Καλύτερη και παραγωγικότερη περίοδός του θεωρείται αυτή που έζησε και εργάστηκε στο Bergamo (1513-1525). 

 

Όταν επέστρεψε στην πόλη του (1525-49) ήταν ήδη γνωστός και λάμβανε πολλές παραγγελίες, αρκετές από τις οποίες ήταν για πορτρέτα πλούσιων ιδιωτών. 

 

Για να τις εκτελεί ίδρυσε εργαστήριο. Ωστόσο πάντοτε επισκιαζόταν από τον Tiziano, που ήταν ο μεγαλύτερος και πλέον επιτυχημένος καλλιτέχνης της πλούσιας πόλης. 

 

Μετά το 1532 και ως το τέλος του μετακινιόταν συχνά από πόλη σε πόλη, ανάλογα με τις παραγγελίες που λάμβανε και τους προστάτες που εύρισκε. 

 

Προς το τέλος της ζωής του όμως ήταν δύσκολο να κερδίζει τα προς το ζειν.

 

 Απογοητευμένος και όντας πάντοτε θρήσκος, το 1552 έγινε μοναχός σε μονή κοντά στην Ancona, όπου και πέθανε. 

 

Υπήρξε πολύ καλός κολορίστας. 

 

Ζωγράφισε κυρίως θρησκευτικά θέματα, λιγότερα μυθολογικά, αλλά και εξαιρετικά πορτρέτα. 

 

Μετά το θάνατό του ξεχάστηκε και επανεκτιμήθηκε μόλις στα τέλη του 19^ου αιώνα.  

 

 

 

 

Πιθανή αυτοπροσωπογραφία