Έλληνας ζωγράφος γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη.
Μεταξύ 1920-21 μαθήτευσε σε έναν ισπανό ζωγράφο και στη συνέχεια (1922-24) στο Βερολίνο, όπου σπούδασε και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες.
Έζησε και ένα χρόνο στο Παρίσι και το 1925 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Επηρεάστηκε κυρίως από τον κυβισμό, αλλά και άλλες μοντέρνες τάσεις. Έτσι στο μεσοπόλεμο δημιούργησε ένα είδος γεωμετρικού κυβισμού, όπου όμως οι μορφές παραμένουν απόλυτα αναγνωρίσιμες.
Συχνά το χρώμα του είναι πλακάτο.
Στη συνέχεια της καριέρας του επέστρεψε στον ρεαλισμό.
Ασχολήθηκε επίσης με την σκηνογραφία.
Δίδαξε στις Σπέτσες, στο Κολλέγιο Αθηνών κ.α.
Ήταν εξαιρετικός γνώστης των υλικών και τεχνικών της ζωγραφικής και το 1969 έγραψε το σημαντικό βιβλίο για το θέμα αυτό «Υλικά και τεχνική στη ζωγραφική και διακοσμητική», που μελετάται έως σήμερα.
Στα χρόνια της κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ.
Η πρώτη ατομική του έκθεση έγινε ο 1948 και ακολούθησαν πολλές άλλες.
Το 1978 έγινε μεταθανάτια αναδρομική του στην Εθνική Πινακοθήκη.
Ζωγράφισε σχεδόν αποκλειστικά το ελληνικό τοπίο.
