Ιταλός ζωγράφος και χαράκτης του ροκοκό από τη Βενετία.
Το 1710 έγινε μαθητής του ζωγράφου Lazzarini και επηρεάστηκε από τη μελέτη παλαιότερων και σύγχρονών του ζωγράφων της πόλης.
Γύρω στο 1715-16 έγινε κύριος ζωγράφος του Δόγη και το 1716 ζωγράφισε την πρώτη του τοιχογραφία στην οροφή ενός ναού.
Συνέχισε να δέχεται μεγάλες παραγγελίες τόσο για πίνακες όσο και για τοιχογραφίες.
Το 1719 παντρεύτηκε την αδελφή του ζωγράφου Francesco Guardi.
Η περίοδος της ωριμότητάς του θεωρείται ότι ξεκινά από το 1726 περίπου.
Αργότερα ασχολήθηκε και με τη χαρακτική.
Μετά το 1740 μάλιστα φιλοτέχνησε δύο σειρές χαρακτικών με φανταστικά θέματα (παράδοξες φιγούρες, νεκρομαντεία κ.ά.)
Η φήμη του ήταν τόση που εργάστηκε και στη Γερμανία και την Ισπανία. Η επιτυχία δεν τον εγκατέλειψε ποτέ στην καριέρα του.
Εργαζόταν πολύ γρήγορα και ήταν παραγωγικότατος κυρίως σε μεγάλες τοιχογραφίες, παρά το ότι οι συνθέσεις του ήταν πολύπλοκες, πολυπρόσωπες και με παράξενες «γωνίες λήψης», που απαιτούν άριστη γνώση προοπτικής.
Καταπιάστηκε κυρίως με μυθολογικά, αλληγορικά και θρησκευτικά θέματα, συνήθως δουλεύοντας με συνθέσεις. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 18ου αιώνα.
