ALICE NEEL (1900-1984)

 

 

 

Αμερικανίδα ζωγράφος με πολυτάραχη ζωή, γεννημένη σε μικρή πόλη της Pennsylvania σε μικροαστική οικογένεια. 

 

Από μικρή ήθελε να γίνει καλλιτέχνιδα. Μετά το σχολείο δούλεψε ως δημόσια υπάλληλος ενώ έκανε νυχτερινά μαθήματα τέχνης. 

 

 

Το 1921 γράφτηκε σε σχολή τέχνης για γυναίκες στη Φιλαδέλφεια, όπου διακρίθηκε.

 

 Ήδη από τις σπουδές της απέρριψε τον ιμπρεσιονισμό, που ήταν δημοφιλής τότε και υιοθέτησε ρεαλιστική προσέγγιση (Ashcan School of Realism). 

 

Το 1925 παντρεύτηκε τον κουβανό καλλιτέχνη της πρωτοπορίας Carlos Enriquez και τον ακολούθησε στην Αβάνα. Εκεί, ανάμεσα στα μέλη της κουβανικής avant-garde (αλλά και της εκεί μεγαλοαστικής τάξης), πολιτικοποιήθηκε για όλη της τη ζωή, αγωνίστηκε για την ισότητα των γυναικών και έκανε τις πρώτες της εκθέσεις. 

 

 

Η μητέρα της Neel

Το 1927 το ζεύγος μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Ο θάνατος της κόρης της σε βρεφική ηλικία την σημάδεψε για πάντα και ζωγράφισε έργα με θέματα μητρότητας. 

 

Βρεφοκομείο

Το 1930 ο σύζυγός της με τη δεύτερη κόρη τους γύρισε στην Αβάνα αφήνοντάς την σε κατάθλιψη. Έκανε απόπειρα αυτοκτονίας και κλείστηκε για ένα χρόνο σε άσυλο. 

 

Επέστρεψε στους γονείς της και έκανε πορτρέτα ντόπιων. 

 

Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης έζησε σε φτώχεια, εργάστηκε για την ανακούφιση των θυμάτων της σε κυβερνητικά προγράμματα και ζωγράφισε ρεαλιστικές σκηνές δρόμου και πορτρέτα αριστερών διανοουμένων. 

 

Το 1934 έκαψε πολλά από τα πρώιμα έργα της. 

 

Στα 30ς στρέφεται κυρίως προς τα γυναικεία πορτρέτα και γυμνά, αλλάζοντας ριζικά το είδος και αντιμετωπίζοντας το θέμα με γυναικεία ματιά, πρωτοφανή ρεαλισμό και δίχως ίχνος ωραιοποίησης. 

Το 1941 γέννησε τον δεύτερο γιο της με πατέρα έναν αριστερό διανοούμενο, δίχως να έχει πάρει ποτέ διαζύγιο από τον πρώην σύζυγό της, ενώ έκανε εικονογραφήσεις για κομμουνιστικά έντυπα. 

 

Οι κυβερνητικές οργανώσεις διέκοψαν τη συνεργασία μαζί της, η αριστερή της ιδεολογία την απέκλεισε από τις περισσότερες γκαλερί και τα 40ς, αλλά και τα 50ς, υπήρξαν πολύ δύσκολα. 

 

• 

                                                                               Andy Warhol

Ωστόσο εξακολουθούσε να ζωγραφίζει. 

 

«Ανακαλύφτηκε» ξανά στα 60ς, έγινε σύμβολο του φεμινισμού στα τέλη τους και στις αρχές των 70ς και συνέχισε να ζωγραφίζει πολύ δυνατά πορτρέτα (συχνά επωνύμων) ως το θάνατό της. 

 

Θεωρείται ότι άλλαξε το γυναικείο πορτρέτο απαλλάσσοντάς το από την κυρίαρχη ως τότε «αντρική ματιά». 

 

Αυτοπροσωπογραφία