Γάλλος ζωγράφος, από τους βασικούς εκπροσώπους και «ιδρυτές» του φωβισμού με τους Matisse και Derain.
Γεννήθηκε στο Παρίσι και από μικρός έπαιζε βιολί (αργότερα παρέδιδε μαθήματα και έπαιζε μουσική για να συμπληρώσει το εισόδημά του).
Ζωγράφιζε από έφηβος και το 1893 πήρε μαθήματα ζωγραφικής από ένα μεγαλύτερό του ζωγράφο.
Το 1899 γνωρίζει τυχαία σε τρένο τον Derain, με τον οποίο θα μείνουν φίλοι σε όλη τους τη ζωή.
Προσωπογραφία του Derain
Το 1900 άνοιξαν μαζί εργαστήριο. Το 1902 και 1903 έγραψε πορνογραφικά μυθιστορήματα, τα οποία εικονογράφησε ο Derain.
Το 1905 συμμετέχει στην πρώτη ιστορική έκθεση των φωβ στο Salon d’Automne (με Matisse, Derain κ.ά.).
Ζωγραφίζει τοπία του Τάμεση και του Σηκουάνα και μετά το 1914 γράφει ποίηση. Α
πό το 1925 ταξιδεύει στη Γαλλία και συνεχίζει να ζωγραφίζει τοπία, κυρίως του Σηκουάνα.
Γράφει αυτοβιογραφίες και δημοσιεύει πολεμικά κείμενα εναντίον του Picasso και του κυβισμού. Το 1942, μέσα στον πόλεμο, επισκέπτεται τη Γερμανία, πράγμα που αμαυρώνει τη φήμη του.
Αρχικά η ζωγραφική του είναι τυπικά φωβ, με παχιές, βίαιες, πινελιές, εκτυφλωτικά, μη ρεαλιστικά χρώματα, ρίχνοντας το βάρος στο χρώμα και όχι στη φόρμα. Είχε επηρεαστεί πολύ από τον Van Gogh.
Μετά το 1908 η παλέτα του έγινε πολύ πιο σκοτεινή, σε κάποιες περιπτώσεις σχεδόν μονοχρωματική, με περισσότερες επιρροές από τον Cezanne.