Ρουμάνος σουρεαλιστής ζωγράφος και γλύπτης.
Η οικογένεια μετακόμισε για λίγα χρόνια στη Βιέννη, όπου πήγε σχολείο, και το 1914 επέστρεψαν στη Ρουμανία.
Το κύριο ενδιαφέρον τότε ήταν η ζωολογία.
Σπούδασε τέχνη στην Καλών Τεχνών στο Βουκουρέστι (1916-18) και σε μία ιδιωτική σχολή.
Αρχικά ζωγράφιζε τοπία επηρεασμένα από τον Cezanne και μετά πέρασε από διάφορα κινήματα της μοντέρνας τέχνης.
Εξέθεσε πρώτη φορά στο Βουκουρέστι το 1924. Το 1925 επισκέφτηκε για πρώτη φορά το Παρίσι.
.jpg!Large.jpg)
Μεταξύ 1928-31 συνεργαζόταν με το ρουμάνικο πρωτοποριακό περιοδικό (με σουρεαλιστικές τάσεις) unu.
Το 1930 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και γνωρίστηκε με τον συμπατριώτη του Brancusi, αλλά και με τον Tanguy, ο οποίος τον εισήγαγε στον κύκλο των σουρεαλιστών, με τους οποίους θα βρίσκεται σε επαφή ως το τέλος του.
Ζούσε στο ίδιο κτίριο με τους Tanguy και Giacometti. Το 1934 ο Breton προλόγισε την έκθεσή του.
Το 1935 επέστρεψε στο Βουκουρέστι, εξέθεσε εκεί και το 1938 γύρισε στο Παρίσι.
Στα σουρεαλιστικά του έργα συχνά κυρίαρχο ρόλο έχουν τα μάτια. Γύρω στο 1930 μάλιστα είχε ζωγραφίσει μια αυτοπροσωπογραφία με ένα μάτι. Κατά τραγική ειρωνεία το 1938, σε έναν βίαιο καυγά ανάμεσα στους σουρεαλιστές ζωγράφους Dominguez και Frances, έχασε κατά λάθος το αριστερό του μάτι!
Το 1940, για να αποφύγει τη ναζιστική κατοχή, κατέφυγε στην νότια Γαλλία.
Ο κατά Brauner Χίτλερ
Το 1966 εκπροσώπησε με μεγάλη ατομική έκθεση τη Γαλλία στη Biennale της Βενετίας.
Οι εικόνες του είναι έντονα σουρεαλιστικές με χρήση αυτόματης γραφής.
Άλλοτε στερούνται προοπτικής θυμίζοντας αιγυπτιακή ή προκολομβιανή τέχνη και άλλοτε είναι φτιαγμένες με προοπτικούς κανόνες.
Όπως γράφει ο ίδιος σε σημειωματάριό του «κάθε πίνακας που κάνω είναι προβολή από τις πιο βαθιές πηγές της αγωνίας μου».
