Γάλλος ζωγράφος, που θεωρείται ο «πατέρας» της μοντέρνας τέχνης.
Γεννήθηκε στην Aix-la-Provence και ο πατέρας του ήταν ευκατάστατος τραπεζίτης, πράγμα που του εξασφάλισε οικονομική άνεση για όλη του τη ζωή.
Ήταν συμμαθητής του Zola, με τον οποίο έμεινε φίλος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου από το 1857 και γράφτηκε στη νομική, την οποία όμως εγκατέλειψε το 1861 για να αφοσιωθεί στην τέχνη, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.
Τη χρονιά αυτή πήγε στο Παρίσι, όπου συνάντησε τους ιμπρεσιονιστές, επηρεάστηκε απ’ αυτούς, εξέθεσε μερικές φορές μαζί τους και έγινε φίλος, συνεργάτης και κάτι σαν μαθητής του Pissaro.
Ήδη από τη δεκαετία του 1870 ζούσε μεταξύ Παρισιού και Προβηγκίας (νότια Γαλλία), όπου τελικά εγκαταστάθηκε και έζησε για πολλά χρόνια σε καλλιτεχνική απομόνωση εμβαθύνοντας στο έργο του.
Πέρασε μία αρχική φάση με σκοτεινά χρώματα, στη συνέχεια μια ιμπρεσιονιστική περίοδο και τελικά, από το 1878 περίπου, βρήκε τον δικό του δρόμο.
Όπως έλεγε ο ίδιος προσπαθούσε να αποδώσει τη φύση με «τον κώνο, τον κύλινδρο και τη σφαίρα» και έτσι έγινε πρόδρομος του κυβισμού και όλης της μοντέρνας τέχνης.
Επηρέασε τους περισσότερους σημαντικούς μοντέρνους καλλιτέχνες, οι οποίοι τον εκτιμούσαν βαθιά.
Ζωγράφισε σχεδόν αποκλειστικά τοπία, νεκρές φύσεις και πορτρέτα, αλλά έδωσε τη δική του οπτική στα κοινά αυτά θέματα.