Ιάπωνας ζωγράφος και χαράκτης, από τους τελευταίους μεγάλους της τεχνοτροπίας ukiyo-e.
Γεννήθηκε στο Edo (παλιά ονομασία του Τόκιο) και αρχικά εργάστηκε στη δουλειά του πατέρα του σχεδιάζοντας μοτίβα για μεταξωτά υφάσματα, πράγμα που επηρέασε τη δουλειά του (χρήση πλούσιων χρωμάτων και σχεδίων σε υφάσματα).
Έδειξε το ταλέντο του από τα 12 του χρόνια, με αποτέλεσμα μεταξύ 1811-14 να τον πάρει στο εργαστήριό του ο διάσημος καλλιτέχνης του ukiyo-e Toyokuni, όπου διακρίθηκε.
Μετά έγινε ανεξάρτητος καλλιτέχνης, εικονογραφώντας βιβλία ως το 1817.
Μεταξύ 1818-1827 η καριέρα του φθίνει και η οικονομική του κατάσταση είναι οικτρή.
Στη δεκαετία του 20 αρχίζει να βρίσκει ένα προσωπικό ύφος. Το 1827 επανέρχεται γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία με εικόνες μυθικών ηρώων ή πολεμιστών από δημοφιλή έπη.
Οι σκηνές αυτές συχνά περιέχουν και υπερφυσικά στοιχεία (φαντάσματα, πνεύματα, παράδοξα πλάσματα, όνειρα κλπ.) Οι μακάβριες και γκροτέσκες αυτές εικόνες ενθουσιάζουν το κοινό.
Από το 1841 παράγει σατιρικές εικόνες, συχνά με συγκαλυμμένες απεικονίσεις υπαρκτών προσώπων, αντιδρώντας σε συγκεκριμένες κυβερνητικές πολιτικές, που έχουν μεγάλη ζήτηση σε διαφωνούντες. Επίσης φιλοτεχνεί εικόνες που επιτρέπονται από την κυβερνητικά λογοκρισία (τοπία, ζώα, πουλιά κλπ.)
Στα τέλη των 40ς παράγει ξανά εικόνες ωραίων γυναικών και δημοφιλών ηθοποιών του kabuki.
Συχνά, λόγω της αγάπης του για τις γάτες, δημιουργεί σατιρικές εικόνες με γάτες σε ρόλους ηθοποιών.
Γάτα σε ρόλο ηθοποιού από έργο kabuki
Τα τελευταία του χρόνια υπέφερε από παράλυση, πράγμα που δυσκόλευε τη δουλειά του.
Πρόλαβε όμως να απεικονίσει δυτικούς ταξιδιώτες στη Yokohama, που τότε είχε ανοίξει για ξένους.
Υπήρξε εξαιρετικός δάσκαλος και πολλοί μαθητές του έγιναν αργότερα διάσημοι. Το εύρος των θεμάτων του είναι μεγάλο, ενώ στα τοπία του διακρίνονται δυτικές επιδράσεις.
