Φιλανδός ζωγράφος ρωσικής καταγωγής.
Θέα από το Σούνιο
Γεννήθηκε στο Ελσίνκι, όπου σπούδασε σχέδιο και τέχνη στη δεκαετία του 1890, και μάλιστα παράλληλα σε δύο σχολές.
Από το 1900 έζησε στην Ελλάδα, κυρίως στην Αθήνα και από το 1927 στη Θεσσαλονίκη.
Στην Ελλάδα δεν μπήκε ποτέ σε καλλιτεχνικούς κύκλους, είτε επειδή δεν το θέλησε είτε επειδή δεν μπόρεσε.
Ασχολήθηκε κυρίως με την ακουαρέλα.
Ήταν περιθωριακός και ζωγράφιζε στο δρόμο, πουλώντας επί τόπου – όταν μπορούσε – τα έργα του. Ασχολήθηκε επίσης λιγότερο με τη χαρακτική και τη γλυπτική.
Με τα έργα του συνέβαινε το εξής παράδοξο : Ενώ ήταν άγνωστος στο κοινό και στους επίσημους χώρους τέχνης (γκαλερί, κριτικοί, άλλοι καλλιτέχνες κλπ.), απέκτησε φανατικούς συλλέκτες, οι οποίοι έψαχναν και ψάχνουν μανιωδώς έργα του και μάλιστα καυχώνται μεταξύ τους για τους «Μπαρκόφ τους».
Πέθανε από πείνα στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της κατοχής.
Εκτός του εξαιρετικού του σχεδίου, η σημασία του έγκειται και στο ότι κατέγραψε την καθημερινότητα στους δρόμους των μεγάλων ελληνικών πόλεων στο μεσοπόλεμο, αλλά και την τότε αρχιτεκτονική τους και τη συνύπαρξη αρχαίων και νεότερων κτισμάτων.
