WILLIAM-ADOLPHE BOUGUEREAU (1825-1905)

 

Γάλλος ακαδημαϊκός, παραγωγικότατος ζωγράφος γεννημένος στην La Rochelle. 

 

Στα 12 του χρόνια στάλθηκε να μείνει με έναν ιερωμένο θείο, ο οποίος του ενέπνευσε αγάπη για τη θρησκεία, αλλά και τη λογοτεχνία και τη φύση. 

 

Ο ίδιος προοριζόταν για παπάς και σπούδασε σε καθολικό κολλέγιο. Εκεί διδάχτηκε σχέδιο και ζωγραφική από δάσκαλο που ήταν μαθητής του Ingres. 

 

Επέστρεψε στην οικογένειά του, που ζούσε τότε στο Μπορντό, και το 1841 γράφτηκε στην τοπική σχολή σχεδίου. 

 

Όντας ο καλύτερος στην τάξη του, πήγε το 1846 στο Παρίσι και γράφτηκε στη Beaux-Arts. 

 

Ακολούθησε από νωρίς τον νεοκλασικισμό, διακρίθηκε αμέσως και κέρδισε το βραβείο Prix de Rome, που του επέτρεψε να μείνει για 3 χρόνια στη Ρώμη (1851-54) και να μελετήσει αναγεννησιακή, αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή τέχνη. 

 

Επέστρεψε στο Παρίσι το 1854 και ξεκίνησε αμέσως μια λαμπρή καριέρα με μεγάλες επιτυχίες. 

 

Εκτός από πίνακες, αναλάμβανε τοιχογραφίες σε πλούσια σπίτια και βίλες, αλλά και σε ναούς. 

 

Ήδη το 1859 τιμήθηκε με το σημαντικότερο βραβείο της χώρας, το Legion of Honour. 

 

Μέχρι τότε ζωγράφιζε κλασικά (μυθολογικά και θρησκευτικά) θέματα. Από τα 60ς στρέφεται και σε πιο ρεαλιστική, καθημερινή και προσωπική θεματολογία. 

 

Πορτρέτο της δεύτερης συζύγου του Elizabeth Gardner, επίσης ζωγράφου

 

 

Τα έργα του αγοράζονταν όχι μόνο από πλούσιους, ακόμα και βασιλιάδες, αλλά και από μουσεία, ενώ διακοσμούσε ναούς και, μεταξύ άλλων, το Grand Theatre του Μπορντό. 

 

Δίδασκε από τα 60ς στην Academie Julian. Ένας από τους εκατοντάδες μαθητές του ήταν ο Matisse. 

 

Παντρεύτηκε 2 φορές, αλλά όσο ζούσε έχασε 4 από τα 5 συνολικά παιδιά του. 

 

Με πρότυπο κυρίως τον Rahael, υπήρξε ένας από τους πλέον επιτυχημένους και πλούσιους ζωγράφους όσο ζούσε. 

 

 

Δεν συγκινήθηκε ποτέ από τα μοντέρνα κινήματα, όπως ο ιμπρεσιονισμός, και παρέμεινε πιστός στον κλασικισμό και τον ακαδημαϊσμό. 

 

 

Δύο αυτοπροσωπογραφίες σε νεαρή και ώριμη ηλικία