.jpg)
Έλληνας ζωγράφος γεννημένος σε μικρό χωριό της Λέσβου.
Στα 13 του πήγε στη Σμύρνη για να ζήσει με τον αρχιτέκτονα θείο του.
Μεταξύ 1870-1876 φοιτά στην Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή τον Νικηφόρο Λύτρα.
Το 1877, κερδίζοντας σχετικό διαγωνισμό της σχολής, πηγαίνει για περαιτέρω σπουδές στο Μόναχο, όπου σπουδάζει ως το 1883, αλλά μένει εκεί ως το 1900, καθιερώνεται ως ζωγράφος και διακρίνεται κερδίζοντας βραβεία, ενώ είχε εκθέσει και στο Παρίσι και αλλού.
Το 1900 επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης και αναλαμβάνει ως το 1918 τη διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης, ενώ από το 1904 είναι και καθηγητής στην Καλών Τεχνών.
Μεταξύ 1910-1930 μάλιστα θα είναι διευθυντής της.
Είναι ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της Σχολής του Μονάχου στην Ελλάδα.
Πορτρέτο της συζύγου και του παιδιού του
Ζωγράφισε καθημερινές και κάποιες μυθολογικές σκηνές, πορτρέτα, τοπία και νεκρές φύσεις. Είχε ιδιαίτερη αγάπη στο να ζωγραφίζει παιδιά σε καθημερινές δραστηριότητες.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ζωγράφισε κυρίως επίσημα πορτρέτα και νεκρές φύσεις με άνθη.
Το ύφος του ήταν ακαδημαϊκό – παρά τις λίγες επιρροές από τον ιμπρεσιονισμό.
Θεωρείται συντηρητικός στη ζωγραφική του και έδωσε την κατεύθυνση αυτή σε ολόκληρη τη σχολή στη μακρόχρονη θητεία του εκεί.
