Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης, συνιδρυτής του φωβισμού με τον Matisse.
Ζωγράφιζε από το 1895, πηγαίνοντας μάλιστα συχνά στην εξοχή. Αργότερα, ενώ σπούδαζε μηχανικός, έκανε μαθήματα στο εργαστήριο του Carriere, όπου γνώρισε τον Matisse, ενώ από το 1900 μοιραζόταν ένα στούντιο με τον Vlaminck.
Το 1904 εγκαταλείπει τη μηχανική και αφοσιώνεται στην τέχνη. Το καλοκαίρι του 1905 ζωγραφίζουν με το Matisse σε μεσογειακό γαλλικό χωριό, δημιουργώντας έργα με ζωηρά, μη ρεαλιστικά χρώματα.
Όταν τα εκθέτουν το φθινόπωρο στο Παρίσι, ένας κριτικός τους αποκαλεί «άγρια θηρία» (fauve), όνομα που χαρακτήρισε ένα από τα σημαντικότερα κινήματα της μοντέρνας τέχνης.
Το 1906 ζωγραφίζει στο ύφος αυτό μια σειρά από αστικά τοπία του Λονδίνου, που θεωρούνται από τα καλύτερα έργα του.
Το 1907 ο έμπορος τέχνης Kahnweiler αγοράζει όλα τα έργα του καθιστώντας τον οικονομικά ανεξάρτητο. Γίνεται φίλος με τον Picasso, ασχολείται και με τη γλυπτική, ενώ η παλέτα του αρχίζει να σκοτεινιάζει.
Εικονογραφεί βιβλία και, μετά το 1910, εκθέτει στο Μόναχο με γερμανούς εξπρεσιονιστές. Από τη δεκαετία αυτή ωστόσο κάνει μια μεγάλη στροφή, εγκαταλείπει ουσιαστικά τη μοντέρνα τέχνη και, επηρεασμένος από τη μελέτη των κλασικών, προχωρά σε ένα είδος νεοκλασικισμού, που ρίχνει βάρος στη φόρμα και όχι στο – αυστηρό πλέον - χρώμα.
Πολεμά στον Α’ Παγκόσμιο και στη δεκαετία του 20 γνωρίζει μεγάλη παγκόσμια επιτυχία, βραβεύεται και σχεδιάζει επιτυχημένα σκηνικά για μπαλέτο.
Η καριέρα του αμαυρώνεται κατά τη γερμανική κατοχή του Παρισιού, όταν το 1941 αποδέχεται πρόσκληση για να επισκεφτεί στο Βερολίνο την έκθεση του ναζί γλύπτη Breker. Λόγω της διασημότητας του Derain, η επίσκεψη θα χρησιμοποιηθεί από τη ναζιστική προπαγάνδα.
Μετά τον πόλεμο θα θεωρηθεί συνεργάτης των Γερμανών και θα περιθωριοποιηθεί. Σκοτώθηκε το 1958, όταν τον χτύπησε αυτοκίνητο.
