Ολλανδός ζωγράφος, που έζησε κυρίως στη Βρετανία.
Υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους βικτωριανούς καλλιτέχνες.
.jpg)
Το 1851 είχε διαγνωστεί ως φυματικός και, πιστεύοντας ότι του έμενε λίγος καιρός ζωής, οι γονείς του τον άφησαν να περνά τα μέρες του ζωγραφίζοντας. Ωστόσο ξεπέρασε την αρρώστια και το 1852 γράφτηκε στην Καλών Τεχνών της Αντβέρπ, όπου κέρδισε διάφορες διακρίσεις.
Από τον καθηγητή του de Taeye, του οποίου έγινε βοηθός για 3 χρόνια, απέκτησε πάθος για θέματα αρχαίας ιστορίας. Ήδη από το 1857 αρχίζει να απεικονίζει σκηνές της αρχαίας Αιγύπτου.
Το 1858 δουλεύει στο εργαστήριο του διάσημου τότε βέλγου ζωγράφου Leys και το 1861 φιλοτεχνεί το πρώτο έργο που τον κάνει γνωστό με μεσαιωνικό θέμα.
Το 1862 ξεκινά την καριέρα του ως ανεξάρτητος ζωγράφος. Στο γαμήλιο ταξίδι του στην Ιταλία το 1863 παθιάζεται με την ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα, που θα αποτελέσει θέμα των περισσότερων έργων του.
Το 1869 η γυναίκα του πεθαίνει κι εκείνος παύει να ζωγραφίζει για μήνες. Το 1870 εγκαθίσταται στο Λονδίνο για την υπόλοιπη ζωή του, γνωρίζεται με τους προραφαηλίτες και το 1871 παντρεύεται τη πολύ μικρότερή του ζωγράφο Laura Epps, την οποία είχε ερωτευτεί κεραυνοβόλα.
Η καριέρα του σύντομα απογειώνεται και γίνεται ένας από τους πλουσιότερους ζωγράφους της εποχής του.
Αποκτά βρετανική υπηκοότητα, το 1879 γίνεται ακαδημαϊκός και τιμάται συχνά ως τον θάνατό του.
Απόλυτα περφεξιονιστής, προσέχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια, δούλευε καιρό για κάθε έργο δημιουργώντας εξιδανικευμένες εικόνες από την καθημερινή ζωή ή από ιστορικά γεγονότα της ελληνορωμαϊκής κυρίως αρχαιότητας.
Διέθετε τεράστια συλλογή φωτογραφιών ερειπίων ή αρχαίων έργων τέχνης (κυρίως από την Ιταλία) ώστε να μπορεί να αναπλάθει την εποχή όσο το δυνατόν πιο πιστά και επηρέασε συμβολιστές ζωγράφους όπως ο Klimt και ο Khnopff.
Θεωρείται ο καλύτερος ζωγράφος όλων των εποχών στην απεικόνιση της υφής του μαρμάρου.
Αυτοπροσωπογραφία
