MARIA BLANCHARD(1881-1932)

 

Ισπανίδα ζωγράφος γεννημένη στο Santander. 

Γεννήθηκε με παραμορφώσεις στο σώμα (σπονδυλική στήλη κ.α.) και από παιδί περπατούσε με μπαστούνι. 

Στο σχολείο την πείραζαν και την αποκαλούσαν «η μάγισσα». 

Όλα αυτά της δημιουργούσαν διαρκή μελαγχολία και ψυχικά προβλήματα. 

Στράφηκε στη ζωγραφική για να εκφράσει τη θλίψη της. Ο πατέρας της, που ήταν δημοσιογράφος, τη στήριζε σ’ αυτό. 

Το 1903 πήγε στη Μαδρίτη και σπούδασε τέχνη στην Ακαδημία Καλών Τεχνών San Fernando. 

Το 1908 κέρδισε το τρίτο βραβείο στην Εθνική Έκθεση Καλών Τεχνών. 

Το 1909 μια υποτροφία από τις αρχές της πόλης της τής επέτρεψε να συνεχίσει σπουδές στο Παρίσι. 

Εκεί ανακάλυψε τον κυβισμό και επηρεάστηκε κυρίως από τους Gris, με τον οποίο δέθηκε με στενή φιλία, και Lipchitz. 

Το 1914 αναγκάστηκε λόγω του πολέμου να επιστρέψει στη Μαδρίτη, όπου το 1915 εξέθεσε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. 

Το 1916, πριν τελειώσει ο πόλεμος, επέστρεψε στο Παρίσι, όπου έζησε ως τον θάνατό της. 

Γνωρίστηκε με πολλούς κυβιστές κα ανέπτυξε ένα προσωπικό ιδίωμα στα πλαίσια του ύφους αυτού. Ήταν μάλιστα μέλος της κυβιστικής ομάδας Section d’Or. 

Μετά το 1920 έγινε περισσότερο γνωστή και εξέθεσε σε Βέλγιο και Γαλλία. 

Ο θάνατος του Gris το 1927 της προκάλεσε μεγάλη λύπη και βυθίστηκε σε κατάθλιψη. Από την Ισπανία ήρθαν να ζήσουν μαζί της για να τη βοηθήσουν η αδελφή της ανίψια της, αλλά η κατάσταση της, τόσο της υγείας όσο και η οικονομική, χειροτέρευαν ως τον θάνατό της στα 51 της. 

Με την πάροδο του χρόνου η δουλειά της έγινε πιο παραστατική, αλλά και εκφραστική. 

Τα θέματά της, όπως και η ζωή της, ήταν μελαγχολικά. 

Έκανε σειρά έργων με θέμα τη μητρότητα. 

Αυτοπροσωπογραφία