VINCENT VAN GOGH (1853-1890)

Ολλανδός ζωγράφος με πατέρα πάστορα. Από νέος παρουσίαζε τάσεις μελαγχολίας και ψυχολογικά προβλήματα.    Στα 16, και αφού ήδη είχε αλλάξει επαγγέλματα, προσλαμβάνεται σε εταιρία που ασχολείτο με το εμπόριο τέχνης, στην οποία, τον επόμενο χρόνο, εντάσσεται και ο αγαπημένος από τα 6 αδέλφια του Teo.    Το 1873 μετατίθεται στο Παρίσι και το Λονδίνο, αρχίζει να ενδιαφέρεται πολύ για τη θρησκεία και το 1876 παραιτείται και επιστρέφει στο Άμστερνταμ για να σπουδάσει θεολογία. Το 1878 στέλνεται ως ιεροκήρυκας σε χωριό ανθρακωρύχων στο Βέλγιο, όπου βιώνει τη ζωή και το μόχθο των φτωχών ανθρώπων, αρχίζει να ζωγραφίζει και αποφασίζει να ασχοληθεί με την τέχνη.    Το 1880 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής και δημιουργεί έργα επηρεασμένα από τον Millet.    Το 1885, ενώ παρακολουθεί για λίγο μαθήματα στην Ακαδημία της Αμβέρσας, έρχεται σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη, η οποία τον επηρεάζει βαθιά.    Το 1886 πάει στο Παρίσι, όπου ζει με τον Teo και έρχεται σε επαφή με τα μοντέρνα τότε κινήματα και καλλιτέχνες (ιμπρεσιονιστές, Γκωγκέν, Toulouse Lautrec κλπ.). Το 1888 εγκαταλείπει το Παρίσι, επισκέπτεται την Προβηγκία και ζει στην Αρλ (νότια Γαλλία).    Αυτή την περίοδο ζωγραφίζει ακατάπαυστα, κυρίως στην ύπαιθρο και εδραιώνει το προσωπικό του ύφος με το πλούσιο χρώμα και τις παθιασμένες «κυματιστές» πινελιές.    Για ένα διάστημα συγκατοικεί με τον Γκωγκέν, αλλά συγκρούονται άγρια λόγω της ψυχολογικής αστάθειας του Βαν Γκογκ, ο οποίος σε μια κρίση κόβει το αυτί του.    Το 1889 εισάγεται σε ψυχιατρική κλινική, από την οποία φεύγει το 1890 και, μετά από κρίσεις κατάθλιψης αυτοπυροβολείται σε ηλικία 37 ετών.    Στη ζωή του λέγεται ότι πούλησε μόλις ένα έργο, αλλά μετά θάνατον έγινε ένας από του δημοφιλέστερους καλλιτέχνες παγκοσμίως, ενώ, λόγω της βασανισμένης ζωής του, θεωρείται αρχέτυπο του «καταραμένου καλλιτέχνη».    Κατατάσσεται στους μεταϊμπρεσιονιστές.