GIORGIO BELLONI (1861-1944)

 

Ιταλός ζωγράφος σε πόλη της Λομβαρδίας. 

Σπούδασε τέχνη στην Ακαδημία Brera του Μιλάνου. 

Εξέθεσε πρώτη φορά το 1879 δύο πίνακες που παρουσίαζαν εσωτερικούς χώρους με έντονα προοπτικά στοιχεία. 

Έζησε για λίγο στη Βερόνα, όπου φιλοτέχνησε τα πρώτα του τοπία εκ του φυσικού. 

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο και ήδη από το 1882 είχε καθιερωθεί ως τοπιογράφος. 

Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1887, όταν πήρε μέρος στην Esposizione Nazionale Artistica της Βενετίας (την πρόδρομο της γνωστής Μπιενάλε της Βενετίας). Η έκθεση αυτή τον έκανε γνωστό και εκτός Ιταλίας. 

Ήδη από τις αρχές των 80ς δέχτηκε την επιρροή του νατουραλισμού που επικρατούσε τότε στη Λομβαρδία. 

Ωστόσο τα έργα του ξεχώριζαν για την ποιητική και υποβλητική τους ατμόσφαιρας. 

Ειδικεύτηκε στην θαλασσογραφία ζωγραφίζοντας τα θαλασσινά τοπία του στο ύπαιθρο τα καλοκαίρια, όταν πήγαινε σε παραθαλάσσιες πόλεις. 

Ζωγράφισε επίσης αλπικά ορεινά τοπία, αλλά και πορτρέτα και νεκρές φύσεις. 

Εκτός από τον ιμπρεσιονισμό, στο γύρισμα του αιώνα επηρεάστηκε από τον ντιβιζιονισμό (ιταλική μορφή του πουαντιγισμού του Seurat) και ενδιαφέρθηκε κυρίως για την επίδραση του φωτός στο τοπίο. 

Το 1914  αφιερώθηκε στο έργο του ένα ολόκληρο δωμάτιο στην Μπιενάλε της Βενετίας της χρονιάς αυτής, ενώ μεγάλη έκθεσή του έγινε το 1919.

Αυτοπροσωπογραφία