Έλληνας ζωγράφος από χωριό της Καρδίτσας.
,%201935.jpg)
Οι γονείς του ήταν βοσκοί. Τελείωσε το σχολείο, ενώ συγχρόνως δούλευε, στην Καρδίτσα και στα Τρίκαλα.
Το 1914 μπαίνει στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Δάσκαλοί του ήταν ο Ιακωβίδης, ο Βικάτος κ.ά., αλλά η βασική επιρροή του ήταν ο Μαλέας.
Εξέθεσε πρώτη φορά σε ομαδική το 1922.
Ταξίδεψε σε Παρίσι, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, όπου μάλιστα εργάστηκε για μικρό διάστημα ως σκηνογράφος το 1925.
Μεταξύ 1937-48 δίδασκε σε γυμνάσιο της Καρδίτσας.
Στην κατοχή μπήκε στην Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ. Δούλεψε μάλιστα με άλλους στις τοιχογραφίες με ήρωες του 21 που κοσμούσαν το Εθνοσυμβούλιο του ΕΑΜ στους Κορυσχάδες.
Μετά τα Δεκεμβριανά φυλακίστηκε για μικρό διάστημα.
Μεταξύ 1948-66 έζησε στην Αθήνα και μετά επέστρεψε στην Καρδίτσα. Από το 1966 και μετά βραβεύτηκε αρκετές φορές.
Το 1977 η Εθνική Πινακοθήκη οργάνωσε αναδρομική του έκθεση.
Αρχικά ζωγράφισε ακαδημαϊκά πορτρέτα. Στη συνέχεια όμως προσπάθησε να ξεφύγει από τον ακαδημαϊσμό της Σχολής, που είχε επιβάλλει κυρίως ο Ιακωβίδης, επηρεασμένος βασικά από τον γαλλικό κυρίως μετα-ιμπρεσιονισμό.
Εξελίχτηκε σε σημαντικό τοπιογράφο ζωγραφίζοντας κυρίως εικόνες από τον θεσσαλικό κάμπο.
Στο έργο του διακρίνεται η αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Αυτοπροσωπογραφία
