Ισπανός ζωγράφος, ο σημαντικότερος της λεγόμενης Χρυσής Εποχής της Ισπανικής Ζωγραφικής.
Γεννήθηκε στη Σεβίλλη και από μικρός μαθήτευσε στον ζωγράφο Francisco Pacheco, του οποίου την κόρη παντρεύτηκε το 1618.
Στην πρώτη του φάση ξεκίνησε με επιρροές από τον Caravaggio, με τα σκοτεινά φόντα και τους δραματικούς φωτισμούς και ζωγράφιζε κυρίως καθημερινές σκηνές. «Η γριά που τηγανίζει αυγά» δημιουργήθηκε μόλις στα 19 του χρόνια και δείχνει το τεράστιο ταλέντο του και την τάση του προς τον ρεαλισμό.
Στις αρχές των ‘20ς εδραιώνει τη φήμη του και το 1622 εγκαθίσταται στη Μαδρίτη και γίνεται ο επίσημος ζωγράφος της βασιλικής αυλής.
Το 1629 θα μείνει για 18 μήνες στην Ιταλία, γεγονός που θα επηρεάσει το ύφος του. Επέστρεψε το 1631 και την επισκέφτηκε ξανά το 1649-50, όπου φιλοτέχνησε και το περίφημο πορτρέτο του πάπα Ιννοκέντιου Χ.
Με το πέρασμα του χρόνου η πινελιά του έγινε πιο ελεύθερη. Φιλοτέχνησε, εκτός από τις καθημερινές σκηνές, ιστορικά, μυθολογικά και θρησκευτικά θέματα και πολλά ομαδικά ή ατομικά πορτρέτα της βασιλικής οικογένειας και διαφόρων ευγενών.
Από τους πρωτοπόρους του ρεαλισμού, χρησιμοποίησε καθημερινούς ανθρώπους ως μοντέλα ακόμα και για μυθολογικές σκηνές.
.jpg)
Θεωρείται από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών και επηρέασε τόσο τους ρεαλιστές (και τον Goya) όσο και τους ιμπρεσιονιστές, ενώ πολλοί μοντέρνοι καλλιτέχνες (Picasso, Dali, Bacon) απότισαν φόρο τιμής σε έργα του.
Αυτοπροσωπογραφία
