Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης, από τους σημαντικότερους όλων των εποχών.
Άρχισε μαθήματα ζωγραφικής από 14 χρονών, είχε ραγδαία εξέλιξη και το 1786 ανακηρύχτηκε ῝επίσημος ζωγράφος του βασιλιά῝. Υπηρέτησε συνολικά 4 ηγεμόνες.
Μεγάλο μέρος του έργου του αποτελείται από πορτρέτα της βασιλικής οικογένειας, πλούσιων αστών και αυτοπροσωπογραφίες (όλα αποδίδονται δίχως ίχνος ωραιοποίησης), σκηνές καθημερινής ζωής ή της ζωής της αυλής. Το
1792 προσβλήθηκε από βαριά ασθένεια που τελικά του προκάλεσε κώφωση. Από τότε το έργο του έγινε σκοτεινό και απαισιόδοξο, αν και παρέμενε ζωγράφος της αυλής.
Σημαντικές είναι δύο σειρές χαρακτικών: Τα ῝Καπρίτσια῝ (1799, 80 έργα), με παράλογα και γκροτέσκα θέματα που σατιρίζουν ή καυτηριάζουν τα ανθρώπινα πάθη, τα ήθη της εποχής και την εξουσία του κλήρου (ο Γκόγια ήταν οπαδός του Διαφωτισμού παρά το ότι υπηρετούσε βασιλείς), και Ὃι συμφορές του πολέμου῝ (83 έργα), επηρεασμένα από την εισβολή του Ναπολέοντα στην Ισπανία το 1808, που απεικονίζουν τη φρίκη του πολέμου δίχως ηρωικά στοιχεία, που είναι από τα πλέον αντιπολεμικά έργα που έγιναν ποτέ.
Τέλος, αποτραβηγμένος από το 1810 περίπου, μόνος, υποφέροντας σωματικά και ψυχικά από ασθένεια, ολοκλήρωσε την σειρά της ῝Μαύρης Ζωγραφικής῝ (14 λάδια), με ζοφερά, εφιαλτικά θέματα και σκούρα χρώματα.
Θεωρείται από τους προδρόμους της μοντέρνας ζωγραφικής.
