Ισπανίδα σουρεαλίστρια ζωγράφος.
Ο πατέρας της, πολιτικός μηχανικός, βλέποντας την κλίση της στο σχέδιο, ενθάρρυνε τις εξωσχολικές της δραστηριότητες, της επέτρεπε να αντιγράφει τεχνικά σχέδιά του και την προμήθευε με λογοτεχνία (Πόε, Βερν κ.ά.) και, όταν μεγάλωσε, με έργα μεταξύ άλλων εσωτερικής φιλοσοφίας.
Όλα αυτά επέδρασαν καθοριστικά στο έργο της.
Στο σχολείο ήταν επαναστάτρια και εναντιώθηκε στη θρησκευτικής κατεύθυνσης μόρφωση. Ζωγράφισε τον πρώτο της πίνακα γύρω στα 12.
Μεταξύ 1924-30 σπούδασε στην Καλών Τεχνών της Μαδρίτης. Από τότε ήδη υπήρχαν σουρεαλιστικά στοιχεία στη δουλειά της. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε και μετοίκησε διαδοχικά στο Παρίσι και τη Βαρκελώνη.
Το 1935 μπήκε στους σουρεαλιστικούς κύκλους και το 1937 χώρισε και πήγε στο Παρίσι για να γλυτώσει τον ισπανικό εμφύλιο. Το 1938 πήρε μέρος στις σουρεαλιστικές εκθέσεις σε Παρίσι και Άμστερνταμ.
Σχετίστηκε με τον Benjamin Peret, ενώ ζούσε σε φτώχεια και αναγκαζόταν να κάνει διάφορες δουλειές. Το 1940 φυλακίστηκαν για λίγο και με τη ναζιστική εισβολή κατέφυγαν μέσω Μασσαλίας στο Μεξικό, όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή της (1942-1963).
Εκεί γνωρίστηκε τόσο με ευρωπαίους εξόριστους όσο και με ντόπιους καλλιτέχνες (Rivera, Kahlo κ.ά.) Κυρίως όμως σχετίστηκε στενά με τη Leonora Carrington και τη φωτογράφο Kati Horna. Οι τρεις τους έγιναν αχώριστες ως το τέλος της ζωής της (ο Peret είχε επιστρέψει στη Ευρώπη το 1947).
Μετά το γάμο με έναν αυστριακό πολιτικό εξόριστο, σταθεροποίησε τα οικονομικά της και αφοσιώθηκε στη ζωγραφική.
.jpg)
Προσπάθησε μάλιστα να συνδυάσει την επιστήμη με τη μεταφυσική. Όλα αυτά είναι διάχυτα στις μυστηριώδεις, αρμονικές εικόνες της με έντονα «μαγικό» περιεχόμενο.
Από κάποιο σημείο τα παράδοξα πλάσματα που δημιουργεί γίνονται ερμαφρόδιτα, πράγμα που ερμηνεύτηκε με ψυχαναλυτικούς, αλλά και φεμινιστικούς όρους (πάντοτε αντιστεκόταν στην ανδροκρατούμενη εκδοχή του κόσμου).
