Ελβετός ζωγράφος, εικονογράφος και γλύπτης.
.jpg)
Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, όπου έγινε φίλος με τον Giovanni Giacometti, επίσης ζωγράφο και πατέρα του Alberto. Οι δυο τους συνέχισαν τις σπουδές στην Ακαδημία Julien στο Παρίσι.
Το 1892, ανικανοποίητος από την ακαδημαϊκή τέχνη, ενώθηκε με την ομάδα της Pont-Aven (Bernard, Serusier κ.ά.), όπου άρχισε να προτιμά το καθαρό χρώμα από την τονικότητα.
Το 1893, λόγω έλλειψης χρημάτων, επέστρεψε στην Ελβετία.
Αρχικά είχε μέτρια επιτυχία, πράγμα που άλλαξε γύρω στο 1900, όταν έφτιαξε το πορτρέτο του Hodler (τον οποίο πάντοτε θαύμαζε) και κέρδισε αργυρό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση στο Παρίσι το 1900.
Έφτιαξε στούντιο σε μικρή πόλη της Ελβετίας όπου σπούδασαν πολλοί καλλιτέχνες που αργότερα έγιναν γνωστοί στη χώρα τους και το σπίτι του εκεί έγινε τόπος συγκέντρωσης καλλιτεχνών, συγγραφέων και διανοούμενων (μεταξύ αυτών και ο Herman Hesse).
Αργότερα φιλοτέχνησε αρκετές τοιχογραφίες. Μια πυρκαγιά το 1931 κατέστρεψε πολλά σημαντικά έργα του που εξέθετε στο Μόναχο.
Υπήρξε παραγωγικότατος, έφτιαξε πάμπολλα τοπία, πορτρέτα και αυτοπροσωπογραφίες, πάντοτε σχεδόν με λυρική / ευδαιμονική ατμόσφαιρα.
Αν και πέρασε από διάφορες φάσεις, έδινε πάντα βάρος στο χρώμα και λιγότερο στη φόρμα.
Μετά τα 40ς πειραματίστηκε και με την αφηρημένη τέχνη. Θεωρείται από τους πρωτεργάτες της μοντέρνας τέχνης της χώρας του.
