FERNAND KHNOPFF (1858-1921)

 

Βέλγος συμβολιστής ζωγράφος. 

 

Η μητέρα του καλλιτέχνη ενώ ακούει Σούμαν

Γεννήθηκε σε χωριό της Φλάνδρας σε πλούσια, ιστορική οικογένεια, οι άνδρες της οποίας γίνονταν συνήθως δικηγόροι ή δικαστικοί. Για εκεί προοριζόταν και ο ίδιος. 

 

Έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Μπριζ, όπου εργαζόταν ο πατέρας του. Οι αναμνήσεις του από την μεσαιωνική αυτή πόλη έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο έργο του. 

 

Το 1864 η οικογένεια μετακόμισε στις Βρυξέλλες. 

 

Στα 18 του γράφτηκε σε νομική σχολή για να ευχαριστήσει τους γονείς του. Άρχισε να τρέφει πάθος για τη λογοτεχνία και να συναναστρέφεται με νεαρούς λογοτέχνες. 

 

Εγκατέλειψε τις σπουδές του και σύχναζε στο εργαστήριο ενός ζωγράφου, ο οποίος τον μύησε στην τέχνη. 

 

Το 1876 γράφτηκε στην Καλών Τεχνών. 

 

Έως το 1880 έκανε αρκετά ταξίδια στο Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με διάφορες καλλιτεχνικές τάσεις. 

 

Έδειξε δουλειά του για πρώτη φορά το 1881 στις Βρυξέλλες και έκτοτε εξέθετε τακτικά με την ομάδα νέων καλλιτεχνών Le Group des XX, της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος. 

 

Εικονογράφησε πολλά βιβλία του μεταφυσικού και «εσωτερικού» συγγραφέα και φίλου του Josephin Peladan. 

 

Από το 1889 έμενε και εξέθετε συχνά στη Βρετανία, όπου συναναστρεφόταν με τους Προραφαηλίτες. Μεταξύ 1895-1914 μάλιστα είχε τακτική στήλη σε βρετανικό περιοδικό. 

 

Το 1898 εξέθεσε στην Vienna Secession, όπου η δουλειά του έγινε δεκτή με ενθουσιασμό, και γνώρισε τον Klimt. 

 

Από το 1900 ασχολείτο με τη μετατροπή του νέου του σπιτιού στις Βρυξέλλες σε ένα είδος «ναού όπου θα μπορούσε να ανθίσει η μεγαλοφυία του καλλιτέχνη», προσθέτοντας συμβολικά διακοσμητικά στοιχεία και δημιουργώντας ένα σχεδόν θεατρικό σκηνικό, με στούντιο όπου ζωγράφιζε στο μέσον ενός χρυσού κύκλου και με κυρίαρχη μια λατινική φράση που σημαίνει «Ο άνθρωπος έχει μόνο τον εαυτό του». 

 

Υπήρξε επίσης και επιτυχημένος σκηνογράφος και ενδυματολόγος (είχε πάθος για το θέατρο και την όπερα). 

 

Αν και μάλλον ερμητικός και κλειστός ως χαρακτήρας, λατρεύτηκε στην εποχή του ως μεγαλοφυία και τιμήθηκε από την πολιτεία. 

 

Ο πειρασμός του αγίου Αντωνίου

Σε πολλά από τα συμβολικά έργα του εμφανίζεται η ιδέα της «διπλής φύσης» της γυναίκας ως αγγελικό και συγχρόνων ως «μοιραίο» πλάσμα.

 

Αυτοπροσωπογραφία