Φιλιπινέζος ζωγράφος γεννημένος στην Κεζόν Σίτι, την πρωτεύουσα της χώρας.
Σπούδασε τέχνη στο πανεπιστήμιο της πόλης και στα 80ς μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου συνέχισε τις σπουδές του (δουλεύοντας σε McDonalds για να ζήσει).
Σήμερα ζει στη Μανίλα.
Στα 90ς, γνωστός ήδη, έκανε πολλές εκθέσεις σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική.
Το 1992 ένα έργο του που συμμετείχε στην τότε Dokumenta 9 του Kassel είχε λογοκριθεί, επειδή περιείχε σβάστικες, σύμβολο που και άλλες φορές χρησιμοποιεί ο Ocampo.
Έχει επίσης πάρει μέρος σε πολλές σημαντικές διεθνείς εκθέσεις, όπως στη Μπιενάλε της Βενετίας του 2001 κ.α.
Τα έργα του ασκούν έντονη κριτική στη δυτική αποικιοκρατία και σε άλλους πολιτικοκοινωνικούς στόχους με μεταφορικό και αλληγορικό τρόπο.
Συχνά αναμειγνύουν τη θρησκευτική εικονογραφία του μπαρόκ με πολιτικές αναφορές, πολλές φορές μάλιστα με προκλητικό τρόπο σε σχέση με καθιερωμένα ή/και «ιερά» σύμβολα.
Χρησιμοποιώντας μια πολύ γνωστή στους καθολικούς εικόνα της Παρθένας της Γουαδελούπης, αντικαθιστά την Παναγία με μία κατσαρίδα.
Επίσης περέχουν ένα ευρύ φάσμα ιστορικών αναφορών, αλλά και καρτουνίστικες φιγούρες και επιρροές από την punk και pop κουλτούρα.
Αργότερα η εικονογραφία του έγινε πολύ πιο απλή και άμεση.
