Ιταλός ζωγράφος από τους γνωστότερους της Αναγέννησης.
Γεννήθηκε στη Φλωρεντία, άρχισε να εξασκείται ως χρυσοτέχνης, αλλά στα 18 εγκατέλειψε την εκπαίδευση αυτή για να γίνει ζωγράφος.
Μαθήτευσε κοντά στο γνωστό ζωγράφο Filippo Lippi, η επιρροή του οποίου στα έργα του είναι εμφανής (κυρίως στα πρόσωπα).
Έγινε γνωστός στην πατρίδα του και άνοιξε δικό του εργαστήριο. Μετά το 1470 η φήμη μεγάλωσε, συνδέθηκε με την ισχυρή και φιλότεχνη οικογένεια των Μεδίκων και φιλοτέχνησε αρκετά πορτρέτα μελών της.
Το 1481 προσκλήθηκε στη Ρώμη για να ζωγραφίσει (με άλλους ζωγράφους) τους τοίχους της Καπέλα Σιξτίνα (ο Michelangelo έχει κάνει την περίφημη οροφή).
Μετά την επιστροφή στην πατρίδα του το 1482 δημιούργησε τα γνωστότερα έργα του, όπως την Αλληγορία της Άνοιξης και τη Γέννηση της Αφροδίτης.
Οι πίνακές του χαρακτηρίζονται από χάρη και κομψότητα και θεωρείται από τους καλλιτέχνες που απέδωσαν υπέροχα τη γυναικεία ομορφιά. Τα θέματά του είναι μυθολογικά και θρησκευτικά, ενώ έκανε και πολλά πορτρέτα.
Μετά το 1480 επηρεάστηκε από τη διδασκαλία του φανατικού μοναχού Σαβοναρόλα, που κήρυττε μεταξύ άλλων τους πιστούς να «ρίξουν στην πυρά της ματαιοδοξίας» τα πολύτιμα αντικείμενά τους. Λέγεται, δίχως να είναι βέβαιο, ότι όπως και άλλοι ζωγράφοι κατέστρεψε ο ίδιος πίνακές του. Σίγουρα πάντως έκτοτε τα κοσμικά θέματα μειώθηκαν και κυριάρχησαν τα θρησκευτικά.
Τα τελευταία του χρόνια τα έργα του έγιναν πιο απλά και απέριττα, δίχως διακοσμητικά στοιχεία.
Από την εικονογράφηση της «Θείας Κωμωδίας» του Δάντη
