Από τα 10 του χρόνια μαθήτευε κοντά σε ζωγράφο.
Το 1951 άρχισε να σπουδάζει στην Accademia di Brera στο Μιλάνο και από το 1954 δούλευε ως σχεδιαστής σε εργαστήριο ενός καλλιτέχνη.
Το 1955 πήγε στο Παρίσι, όπου γνώρισε και επηρεάστηκε από τους Matta και Lam.
Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στο Μιλάνο το 1959.
Αρχικά ήταν εξπρεσιονιστής και επηρεαζόταν από τις μνήμες των ερειπίων που έβλεπε παιδί στον πόλεμο.
Από την πρώιμη περίοδό του
Από το 1964 όμως, όταν πήρε μέρος στα Documenta του Κάσελ, υιοθέτησε ένα πολύ προσωπικό ύφος, που ίσως επηρεάζεται από την pop art και τα κόμικς : Χωρίζει την επιφάνεια του έργου σε τμήματα τα οποία περικλείονται από παχιές μαύρες γραμμές που περικλείουν καθαρά, πλακάτα χρώματα.
Η τεχνική αυτή κάνει μερικές φορές το έργο να φαίνεται ότι αποτελείται από αποσπάσματα, ενώ οι φιγούρες και τα αντικείμενα είναι έντονα στυλιζαρισμένα.
Το 1968 πήρε μέρος στη Biennale της Βενετίας.
Από τα 70ς στα έργα του μπαίνει το πολιτικό στοιχείο, ενώ τα θέματά του είναι παρμένα από την ευρωπαϊκή ιστορία, τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία ή τη μυθολογία.
Το 1974 εικονογράφησε ένα βιβλίο ποίησης και το 1975 ο Derrida έγραψε ένα δοκίμιο για το έργο του.
Από τα 80ς φιλοτέχνησε και τοιχογραφίες σε δημόσιους χώρους.
Μεταξύ 1985-1998 οργανώθηκαν 4 αναδρομικές του εκθέσεις στο Παρίσι, τη Βαλένθια κ.α. Το 2004 πραγματοποιήθηκε αναδρομική του έκθεση στο Μουσείο Φρυσίρα στην Αθήνα.
Ζει τον μισό χρόνο στο Παρίσι και τον υπόλοιπο τον μοιράζει ανάμεσα στο Μονακό, την Ιταλία και την Ινδία.
Αυτοπροσωπογραφία
