LUIGI RUSSOLO (1885-1947)

 

Ιταλός ζωγράφος και μουσικός, από τους πρωτοπόρους του φουτουρισμού. 

 

Γεννήθηκε σε χωριό κοντά στη Βενετία σε μουσική οικογένεια (ο πατέρας του ήταν οργανίστας στο ναό και τα δύο αδέλφια του σπούδασαν μουσική). Εκείνος ωστόσο μετά από κάποια ηλικία αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη ζωγραφική. 

 

Το 1901 μετακόμισε στο Μιλάνο. Αν και αυτοδίδακτος στην τέχνη, εργάστηκε στην ομάδα συντήρησης του «Μυστικού Δείπνου» του Leonardo. 

 

Αρχικά ζωγράφιζε επηρεασμένος από τον συμβολισμό και τον ντιβισιονισμό και μετά εντάχθηκε στον φουτουρισμό. 

 

Πιανίστας

Προς το τέλος επανήλθε σε κλασικότερες μορφές.

 

Έργο των 40ς

 Το 1909, όταν εξέθετε χαρακτικά του, γνώρισε τους Boccioni και Carra. Μαζί έπεισαν τον ποιητή Marinetti να επεκτείνει την φουτουριστική πολιτισμική θεωρία που είχε επινοήσει και στα εικαστικά και υπήρξε ένας από τους υπογράφοντες του «Φουτουριστικού Μανιφέστου». 

 

Ωστόσο για χρόνια δεν ζωγράφιζε, απασχολούμενος αποκλειστικά με τη μουσική. Το 1913 κυκλοφορεί το μανιφέστο “The Art of Noises”, καλώντας τους μουσικούς να εντάξουν στις συνθέσεις τους βιομηχανικούς και άλλους θορύβους και γίνεται έτσι ίσως o επινοητής της noise music. 

 

Ο ίδιος κατασκεύαζε παράδοξα όργανα που παρήγαγαν ποικίλους θορύβους, που τα αποκαλούσε Intonarumori. 

 

 

Intonarumori. Ο Russolo (αριστερά) με τον βοηθό του

Σε ένα κοντσέρτο που έδωσε μάλιστα το 1917 (Gran Concerto Futuristico), οι θεατές τον αποδοκίμασαν και του επιτέθηκαν, όπως ο ίδιος είχε προβλέψει (στη συγκεκριμένη περίπτωση επενέβη η αστυνομία)! 

 

Πολέμησε και τραυματίστηκε σοβαρά στον Α’ Παγκόσμιο. Ενδιαφέρθηκε επίσης για τις ανατολικές θρησκείες και τη μαγεία. 

 

Σε όλη του τη ζωή συνέχιζε να ζωγραφίζει και εξέθετε με τους φουτουριστές, αλλά κύρια ασχολία του ήταν η πρωτοποριακή μουσική (οι παραστάσεις του συνεχίστηκαν μετά το τέλος του πολέμου στο Παρίσι).

 

 Όπως και άλλοι φουτουριστές υποστήριξε τον ιταλικό φασισμό μετά από αρχικούς δισταγμούς και παρουσίασε έργα του σε υποστηριζόμενες από την κυβέρνηση εκθέσεις. Πήρε μάλιστα μέρος στη Biennale της Βενετίας του 1930. 

 

Γενικά η πρωτοπορία του είναι σημαντικότερη στο χώρο της μουσικής παρά της ζωγραφικής.

 

 

Αυτοπροσωπογραφία με νεκροκεφαλές