LAJOS GULACSY (1882-1932)

 

Ούγγρος ζωγράφος με τραγική ζωή γεννημένος στη Βουδαπέστη. 

 

Παρακολούθησε τη σχολή Mintarajziskola (School of Drawings). 

 

Το 1902 πήγε στη Ρώμη και στη Φλωρεντία και το 1906 στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του. 

 

Το  ξέσπασμα του Α’ παγκόσμιου τον τραυμάτισε τόσο πολύ ψυχικά, ώστε κλείστηκε σε ψυχιατρικό άσυλο στη Βουδαπέστη, όπου παρέμεινε για όλη την υπόλοιπη ζωή του. 

 

Ως έγκλειστος συνέχισε να ζωγραφίζει. 

 

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στη Βουδαπέστη το 1922. 

 

Το 1924 τυφλώθηκε τελείως. 

 

Τα έργα του έχουν έντονα ονειρική διάσταση και πολλοί τον θεωρούν έναν από τους προδρόμους του σουρεαλισμού. 

 

Πολλά από τα όσα ζωγραφίζει διαδραματίζονται στην Naconxypan, μια φανταστική χώρα που είχε επινοήσει ο ίδιος. 

 

Η δουλειά του δύσκολα ταιριάζει με οποιοδήποτε κίνημα της εποχής, αν και διαθέτει επιρροές από τους Προραφαηλίτες και στοιχεία συμβολισμού, ενώ η θεματολογία του είναι κυρίως μεσαιωνική. 

 

Όνειρο οπιομανούς 

 

Σουδή στο παραπάνω θέμα

Έχει ζωγραφίσει επίσης έργα εμπνευσμένα από τη λογοτεχνία (π.χ. Η Συνάντηση Δάντη και Βεατρίκης). 

 

Η «θαμπή» απεικόνιση των θεμάτων του και τα γήινα χρώματα που χρησιμοποιεί κάνουν το έργο του ιδιαίτερα προσωπικό.

 

 Το 1936 οργανώθηκε στην πόλη του μια μεγάλη μεταθανάτια αναδρομική του έκθεση. 

 

 

Αυτοπροσωπογραφίες