Βρετανός καλλιτέχνης, πρωτοπόρος της pop art (η οποία ξεκίνησε αρχικά από τη Βρετανία και στη συνέχεια γιγαντώθηκε στις ΗΠΑ).
On the balcony
Γεννήθηκε κοντά στο Λονδίνο και σπούδασε τέχνη στο εκεί Royal College of Art.
Self portrait with budgets
Ήδη από τα τέλη των 50ς η ζωγραφική του περιλάμβανε εικόνες από διαφημίσεις, παλαιστές, μιούζικ χολ κλπ.
.jpg)
Πήρε μέρος στην ιστορική έκθεση του 1961 “Young Contemporaries” με τους νεαρούς τότε Hockney και Kitaj. Υπήρξε ο πρώτος που η τέχνη του χαρακτηρίστηκε ως pop art (το 1962 πολλοί άλλοι βρετανοί παρόμοιου ύφους έγιναν γνωστοί λόγω ενός τηλεοπτικού προγράμματος).
Λίγο αργότερα βρέθηκε στο επίκεντρο του λεγόμενου Swinging London των 60ς. Έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση το 1965.
Το 1969 μετακόμισε στο Bath. Το ύφος του άλλαξε και άρχισε να ζωγραφίζει εικόνες από το αγγλικό φολκλόρ, ενώ εικονογράφησε την «Αλίκη» του Lewis Carrol.
Το 1975 ιδρύει την Brotherhood of Ruralists, που κυρίως ζωγραφίζουν την αγγλική ύπαιθρο.
Το 1979 επιστρέφει στο Λονδίνο. Επιβεβαιώνοντας την άμεση σχέση του με την ποπ κουλτούρα, έχει φιλοτεχνήσει πολλά εξώφυλλα γνωστών ροκ δίσκων, με γνωστότερο βέβαια για το περίφημο άλμπουμ των Beatles “Stg. Pepper’s…” (1967), που σχεδίασε μαζί με την τότε σύζυγό του Jan Haworth.
Ακολούθησαν εξώφυλλα για τους Who, Eric Clapton, Oasis κ.ά.
Θεωρείται ο πατέρας της pop art, αφού ήταν ο πρώτος που συνένωσε εικόνες της ποπ κουλτούρας (διαφήμιση, δημοφιλείς τραγουδιστές κλπ.) με τα εικαστικά.
Κλασικά τέτοια έργα του είναι τα «On the balcony” (1955-57), που κάνει συγχρόνως αναφορά στον Manet, στην «υψηλή» τέχνη δηλαδή, και “Self portrait with budgets” (1961), που μοιάζουν με κολλάζ, αλλά είναι μόνο ζωγραφισμένα.
Αργότερα έκανε και έργα με κολλάζ ή τριών διαστάσεων.
ΥΓ: Παρακαλώ προσέξτε τα εισαγωγικά στη λέξη «υψηλή». Ουσιαστικά τέτοιου είδους διαχωρισμοί έχουν προ πολλού καταρρεύσει. Ή έστω τα όρια (αν υπάρχουν) είναι όλο και πιο δυσδιάκριτα.
