Ανατολικογερμανός ζωγράφος γεννημένος στη Λειψία.
Στα 4 του χρόνια έχασε και τους δύο γονείς του, που ήταν 21 και 19 χρόνων, σε σιδηροδρομικό δυστύχημα.
Μεγάλωσε με τους παππούδες του.
Μεταξύ 1981-90 σπούδασε στην Καλών Τεχνών σχολή της Λειψίας, στην ίδια στην οποία φοιτούσαν και οι δύο γονείς του όταν σκοτώθηκαν και επηρεάστηκε από τον καθηγητή του Otto Rink.
Έκανε την πρώτη του έκθεση το 1991.
Μετά την ενοποίηση των Γερμανιών δούλεψε ως βοηθός δύο πρώην καθηγητών του (1993-98).
«Ανακαλύπτεται» το 1993 από το διευθυντή μουσείου της Φρανκφούρτης, που οργανώνει μεγάλη έκθεσή του εκεί.
Γίνεται σύντομα παγκοσμίως γνωστός, κερδίζει σημαντικό βραβείο το 2002 και το 2010 οργανώνεται η πρώτη του αναδρομική σε μουσείο.
Μεταξύ 2005-2009 έγινε ο ίδιος καθηγητής στη σχολή από την οποία αποφοίτησε. Το 2017 βρίσκεται ανάμεσα στη λίστα με τους 1000 πλουσιότερους ανθρώπους της Γερμανίας.
Θεωρείται ο πρωτεργάτης της παραστατικής «Σχολής της Λειψίας».
Τα έργα του είναι απόλυτα
προσωπικά. Χαρακτηριστικό τους η ανάμειξη εντελώς ετερόκλητων στοιχείων στο
ίδιο έργο.
Είναι αφηγηματικά και το ύφος που κυριαρχεί σε πρώτη ματιά είναι ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός των κομμουνιστικών χρόνων – μνήμες που είχε από παιδί έως τα 30 του περίπου.
Με αυτόν όμως συνυπάρχουν σουρεαλισμός με επιρροές από DeChirico και Magritte, στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού αναμεμειγμένα με σύγχρονες, εντελώς μπανάλ εικόνες, άνθρωποι με φόρμες που παραπέμπουν στην κομμουνιστική εποχή, συνύπαρξη ατόμων από διαφορετικές εποχές, έντονες αναφορές σε ιστορικά γεγονότα, κόμικς, αρχιτεκτονικά στοιχεία κλπ.
Το νόημά τους είναι απολύτως αινιγματικό. Μοιάζουν με κολλάζ διαφορετικών εικόνων στον ίδιο πίνακα.
Ο ίδιος αρνείται ότι έχουν συγκεκριμένο νόημα, αλλά λέει ότι ξεπηδούν από μέσα του ως μνήμες ή φαντασία.
Το 2007 έκανε μια σειρά πινάκων με γενικό τίτλο “Para” που αναφέρονται στο πρώτο συστατικό λέξεων όπως paranormal, paradox ή paranoia.
Αυτοπροσωπογραφία
