Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης.
Γεννήθηκε στην Ύδρα και η οικογένειά του μετακόμισε το 1937 στον Πειραιά.
Το 1940 πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής και γνώρισε τους Πικιώνη και Χατζηκυριάκο-Γκίκα.
Λαϊκή αγορά (θέμα που έχει ζωγραφίσει πολλές φορές)
Αρχικά σπούδασε νομική, την εγκατέλειψε όμως και το 1944 μπήκε στην Καλών Τεχνών.
Μετά την αποφοίτησή του, χάρη σε υποτροφία, σπούδασε χαρακτική στο Παρίσι μεταξύ 1953-1956.
Έκανε την πρώτη του έκθεση το 1948. Έλαβε μέρος σε διεθνείς εκθέσεις, όπως στις Μπιενάλε του Sao Paolo (1957 και 1965) και της Αλεξάνδρειας το 1959.
Το 1970 επιλέχτηκε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Μπιενάλε της Βενετίας, αρνήθηκε όμως ως διαμαρτυρία ενάντια στη χούντα.
Δίδαξε αρχικά στην Αρχιτεκτονική από το 1951, ενώ το 1976 εξελέγη καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών, μεταξύ 1989-1991 μάλιστα ήταν πρύτανης.
Το έργο του είναι εξπρεσιονιστικό.
Ζωγράφισε κυρίως τοπία (πάρα πολλά της Ύδρας), αλλά και καθημερινές σκηνές, πορτρέτα και νεκρές φύσεις.
Η δύναμή του έγκειται στο χρώμα και στους φωτισμούς.
Ζωγράφισε με εξαιρετικό τρόπο το ελληνικό τοπίο και θεωρείται ένας από τους καλύτερους χειριστές του χρώματος στην τέχνη της μεταπολεμικής Ελλάδας.
