Γάλλος ζωγράφος της εποχής του ροκοκό.
Στα 6 του χρόνια η οικογένεια μετακομίζει από το Γκρας στο Παρίσι, όπου κυρίως θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του.
Έργο για τη ερμηνεία του οποίου έχουν γραφεί πολλά. Πρόκειται για έρωτα ή για βιασμό;
Αναγνωρίζοντας το ταλέντο του στη ζωγραφική οι γονείς του τον στέλνουν στα 18 να μαθητεύσει στο εργαστήριο του Boucher, γνωστού ζωγράφου της εποχής, όπου προόδευσε τόσο ώστε ο Boucher του εμπιστευόταν να φτιάχνει αντίγραφα έργων του.
Το 1752 κερδίζει το σημαντικό Βραβείο Ρώμης, που του έδινε τη δυνατότητα να ζήσει για κάποια χρόνια εκεί. Τελικά πήγε στη Ρώμη το 1756 και έγινε φίλος με τον επίσης γάλλο ζωγράφο Hubert Robert, με τον οποίο ταξίδεψαν στην Ιταλία και σχεδίασαν τοπία της.
Το 1765 μπαίνει στην Ακαδημία και λίγο μετά εγκαταλείπει τα θρησκευτικά και ιστορικά θέματα και επιδίδεται σ’ αυτά που θα τον κάνουν διάσημο: Ερωτικές σκηνές (μερικές φορές στα όρια της πορνογραφίας) άλλοτε σε κρεβατοκάμαρες και άλλοτε σε πλούσιους κήπους, αισθησιακά γυμνά, διάχυτη ευθυμία και απόλυτη κατάφαση στις απολαύσεις της ζωής, σκηνές που ήταν αγαπητές στην αριστοκρατία της εποχής και οι οποίες είναι χαρακτηριστικές του στιλ ροκοκό.
.jpg)
Ωστόσο τα έργα αυτά γνώρισαν μέτρια επιτυχία, οπότε πειραματίστηκε και με τον νεοκλασικισμό.
Η κόρη και ο γιος του έγιναν κι αυτοί ζωγράφοι, η πρώτη μάλιστα μοντέλο και βοηθός του.
Πήγε κι άλλες φορές στην Ιταλία, η Γαλλική Επανάσταση του 1789 ωστόσο του στέρησε τους πλούσιους πελάτες, οι οποίοι εξορίστηκαν ή εκτελέστηκαν. Έτσι αναγκάστηκε να καταφύγει στη γενέτειρά του απ’ όπου επέστρεψε στο Παρίσι στις αρχές του 19ου αιώνα και πέθανε εκεί ξεχασμένος.
Οι πίνακές του καταγράφουν με εξαιρετικό τρόπο τη χάρη και την ευθυμία, την ελαφρότητα, αλλά και τη λαγνεία της εποχής.
