Ιταλός φουτουριστής ζωγράφος γεννημένος στη Δαλματία.
Από τα 12 του χρόνια ζούσε στη Gorizia, μια μικρή ιταλική πόλη.
Το 1925 ανακαλύπτει τον φουτουρισμό και παθιάζεται μ’ αυτόν. Θα παραμείνει πιστός στο κίνημα σε όλη του τη ζωή, ακόμα κι όταν ο φουτουρισμός είχε σβήσει προ πολλού.
Γνωρίζει τον ηγέτη του κινήματος Marinetti και αρχίζει να ζωγραφίζει ήδη από το 1926.
Παθιάζεται επίσης με τα αεροπλάνα και την ιδέα της πτήσης και γίνεται ο βασικότερος ίσως εκπρόσωπος της λεγόμενης Aeropittura, ενός βραχύβιου κινήματος με φουτουριστικά στοιχεία και θέμα την πτήση.
Στα 30ς γίνεται εξέχον μέλος και «προπαγανδιστής» του φουτουρισμού και το 1936 παίρνει μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας.
Από το 1938, με ειδική άδεια, μπορεί να πετάει με αεροπλάνα δωρεάν για «καλλιτεχνικούς λόγους».
Πολέμησε στο Β’ Παγκόσμιο και το 1945 αιχμαλωτίστηκε από παρτιζάνους (ήταν από τους λίγους επιζήσαντες από τους αιχμαλώτους).
Μεταπολεμικά δίδαξε σε σχολεία, έζησε μεταξύ 1951-1959 στο Παρίσι (δίδασκε στο Ιταλικό Λύκειο) και μεταξύ 1960-1967 στο Κάιρο, όπου ήταν διευθυντής στο εκεί Ιταλικό Ινστιτούτο, το οποίο εκμοντέρνισε.
Το 1968 επέστρεψε στην Ιταλία και συνέχισε να προωθεί το φουτουρισμό – αν και το κίνημα ήταν προ πολλού νεκρό - τόσο στα εικαστικά όσο και στη λογοτεχνία (ο ίδιος ήταν και ποιητής).
Ζωγράφισε επίσης τοπία επηρεασμένα από το άγριο τοπίο της Νορμανδίας και αφηρημένα έργα.
Δικαίως αποκαλείται «ο τελευταίος των φουτουριστών».
Αυτοπροσωπογραφία
