Σκοτσέζα ζωγράφος, κυρίως τοπιογράφος, γεννημένη σε μικρή πόλη της ανατολικής Σκοτίας.
Ήταν το 9ο παιδί ενός ιερέα. Μακρινός πρόγονός της (ξάδελφος της γιαγιάς της) ήταν ο λόρδος Βύρωνας.
Εκπαιδεύτηκε στο σπίτι και πήγαινε σε οικογενειακό σπίτι στο Λονδίνο, όπου ήρθε σε επαφή με την λονδρέζικη κοινωνία.
Μετά τον θάνατο του πατέρα της βρέθηκε σε δύσκολη οικονομική θέση και το 1895 έφυγε από το σπίτι και προσπάθησε να ζήσει ως ζωγράφος.
Εξέθεσε για πρώτη φορά σε ομαδική έκθεση το 1896 στο Aberdeen.
Από το 1899 σπούδασε στις Βρυξέλλες και μετά στο Παρίσι, όπου γνώρισε τον ιρλανδό ζωγράφο Paul Henry, τον οποίο παντρεύτηκε το 1903 στο Λονδίνο.
Τα πρώτα έργα της δείχνουν επιρροές από τον Whistler, τον οποίο είχε γνωρίσει στο Παρίσι.
Το 1910 επισκέπτεται με τον σύζυγό της το Achill Island, ένα νησί στα δυτικά της Ιρλανδίας, στο οποίο θα κατοικήσουν ως το 1919. Εκεί ζωγράφισε σειρά από νυχτερινά τοπία και σκηνές από το νησί.
Επέστρεψαν στο Δουβλίνο και υπήρξαν ιδρυτικά μέλη της Society of Dublin Painters (1920).
Ο γάμος της έγινε προβληματικός, δημιούργησε δεσμό με τον σημαντικό στον πολιτικό και καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας διανοούμενο Stephen Gwynn, με τον οποίο ταξίδεψαν σε Γαλλία και Ιταλία και του οποίου φιλοτέχνησε δύο πορτρέτα και τελικά χώρισε με τον σύζυγό της το 1924.
Στα 20ς και 30ς κατέληξε σε προσωπικό ύφος, ζωγραφίζοντας ιταλικά και γαλλικά τοπία, συχνά επηρεασμένα άλλοτε από τους φωβ και άλλοτε από τον εξπρεσιονισμό.
Με το ξέσπασμα του πολέμου επέστρεψε στην Ιρλανδία δίχως να έχει μόνιμη κατοικία (φιλοξενούνταν ή έμενε σε ξενοδοχεία) και πέρασε περιόδους μελαγχολίας. Πάντως ζωγράφιζε και εξέθετε ως το τέλος της.
Για καιρό είχε ξεχαστεί και επισκιαστεί από τον πρώτο σύζυγό της Paul Henry. Επανανακαλύφτηκε στα 70ς και σήμερα θεωρείται από πολλούς σημαντικότερη από αυτόν.
Αυτοπροσωπογραφία
