Ούγγρος ζωγράφος, γλύπτης και εννοιολογικός καλλιτέχνης.
Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη και ο πατέρας του ήταν γνωστός αρχιτέκτονας.
Σπούδασε τέχνη στην Καλών Τεχνών της πόλης μεταξύ 1954-60.
Από το 1959 ήδη άρχισε να φτιάχνει έργα βασισμένα σε φωτογραφίες που εύρισκε.
Στα 60ς ταξίδεψε στην Ευρώπη και ήρθε σε επαφή με τη σύγχρονη τέχνη.
Μετά από αρκετές επισκέψεις εκεί, το 1974 μετακόμισε στη Γερμανία, όπου βραβεύτηκε, κέρδισε υποτροφίες και το 1977 πήρε μέρος στη Documenta του Κάσελ.
Το 1998 κέρδισε το σημαντικότερο εικαστικό βραβείο της χώρας του.
Μεταξύ 1979-2001 δίδασκε σε πανεπιστήμιο του Essen experimental design, διδασκαλία που υπήρξε επιδραστική για πολλούς μελλοντικούς καλλιτέχνες.
Από το 2002, όταν αποσύρθηκε, ζει στο Βερολίνο.
Η δουλειά του, από την αρχή ήδη, κινήθηκε σε πολλούς χώρους και χρησιμοποίησε ποικίλα μέσα (ρεαλιστική ζωγραφική, φωτογραφία, κατασκευές, γλυπτική κλπ.).
Το έργο του επικεντρώνεται στη γλώσσα, τη λογοτεχνία και τη γραφή.
Συχνά μεταφέρει στοιχεία γραφής σε ζωγραφική.
Συχνά επίσης κάνει αναφορές στην ιστορία της τέχνης.
Στη δουλειά του εμφανίζονται επίσης κεφάλια και κρανία ως σύμβολα θανάτου. Στα 60ς ζωγράφιζε παράλληλα ρεαλιστικά και πειραματικά έργα, καθώς και πίνακες που σχετίζονται με την pop art, αλλά και assemblages.
Ενδιαφέρθηκε επίσης για τις κουλτούρες της Άπω Ανατολής και την καλλιγραφία τους.
Γενικά θεωρείται εννοιολογικός καλλιτέχνης.
Αυτοπροσωπογραφία στο ύφος του Rembrandt
