Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα BACON FRANCIS (1909-1992). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα BACON FRANCIS (1909-1992). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2023

FRANCIS BACON (1909-1992)

 

Ιρλανδός ζωγράφος που έζησε στη Βρετανία, από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς καλλιτέχνες. 

 


Γεννήθηκε στο Δουβλίνο και πέρασε δύσκολη παιδική ηλικία: Έπασχε από άσθμα, μεγάλωσε από παραμάνα, την οποία πολύ αγαπούσε ως το θάνατό της το 1951 επειδή ο πατέρας του ταξίδευε συχνά και η μητέρα έλειπε από το σπίτι, άλλαζαν συχνά πόλη κινούμενοι μεταξύ Ιρλανδίας και Βρετανίας, ενώ οι πρώιμες ενδείξεις ομοφυλοφιλίας του εξόργιζαν τον πατέρα του. 

 


Το 1926 πηγαίνει στο Λονδίνο, όπου ζει φτωχικά αλλάζοντας δουλειές. Το 1927 πηγαίνει στο Βερολίνο, όπου βλέπει το «Θωρηκτό Ποτέμκιν», ταινία που θα ασκήσει επίδραση στο έργο του, και μετά στο Παρίσι. 

 


Επιστρέφει το 1928 στο Λονδίνο και αποκτά το πρώτο του εργαστήρι. Το τρίπτυχο «Σταύρωση» (1933) τραβά για πρώτη φορά την προσοχή. 

 


Αλλάζει συχνά εργαστήρια (αφήνοντας πάντοτε το προηγούμενο σε φριχτή κατάσταση) και το 1937 παίρνει μέρος για πρώτη φορά σε ομαδική έκθεση. 

 


Στον πόλεμο παίρνει εθελοντικά μέρος στην άμυνα του Λονδίνου από τους βομβαρδισμούς. Το 1944 έχει ήδη βρει την εικαστική του ταυτότητα και γίνεται ευρύτερα γνωστός. 

 


Ως έμπνευση χρησιμοποιεί φωτογραφίες και κάνει συχνές αναφορές σε κλασικούς πίνακες (Velasquez κ.ά.). 

 


Πίνει πολύ, έχει πολλούς εραστές και από το 1948 συχνάζει σε γνωστό μπαρ στο Σόχο όπου, μεταξύ άλλων, γνωρίζει τους Freud, Auerbach και τον φωτογράφο Deakin, του οποίου φωτογραφίες θα γίνουν η βάση για πολλά έργα του. 

 


Το 1963 γνωρίζει τον George Dyer, ο οποίος θα γίνει ο σταθερότερος εραστής και συχνότατο μοντέλο του. Η σχέση τους, βουτηγμένη στο αλκοόλ, είναι ταραχώδης. Θα αυτοκτονήσει το 1971, τη μέρα των εγκαινίων της αναδρομικής έκθεσης του Bacon στο Παρίσι, ο οποίος του αφιέρωσε σημαντικούς πίνακες και τρίπτυχα ακόμα και πολύ μετά την αυτοκτονία.

 

Τρίπτυχο εμπνευσμένο από την αυτοκτονία του Dyer (βρέθηκε νεκρός στην τουαλέτα)

 Στο έργο του ασχολείται σχεδόν μόνιμα με την ανθρώπινη φιγούρα, παραμορφωμένη, απελπισμένη, τρομακτική, «ωμή», βασανισμένη, συχνά απομονωμένη σε πλαίσια σαν κλουβιά ή να ουρλιάζει. 

 



Έλεγε ότι «έβλεπε τις εικόνες σε σειρά», γι’ αυτό δημιούργησε πολλά τρίπτυχα ή δίπτυχα. 

 


Το ύφος του είναι μοναδικό και δύσκολο να καταταχτεί σε κάποιο κίνημα.

 

 

Αυτοπροσωπογραφία

 



 

MONSU DESIDERIO (17ος αιώνας)

  Σε άγνωστο ζωγράφο με το όνομα αυτό αποδίδονταν στις αρχές του 17ου αιώνα στη Napoli έργα με συγκεκριμένο ύφος και θεματολογία.    Το μ...