BERNARD BUFFET (1928-1999)

 

Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης γεννημένος στο Παρίσι από μεσαία οικογένεια. 

 

Η μητέρα του τον πήγαινε συχνά στο Λούβρο, οπότε ήταν εξοικειωμένος με την τέχνη. Σπούδασε τέχνη στην Baux-Arts του Παρισιού. Ο θάνατος της μητέρας του στα 17 του τον συνέτριψε και του άφησε ένα είδος μόνιμης μελαγχολίας. 

 

Ασχολήθηκε με πολλά θέματα, χαρακτηριστικό του όμως είναι η απεικόνιση δυστυχισμένων ανθρώπων (θύματα του Ολοκαυτώματος, απελπισμένους φτωχούς, πολλούς θλιμμένους κλόουν κλπ.) 

 

 

Το 1948 κέρδισε ένα σημαντικό βραβείο. Η φήμη του αυξήθηκε ραγδαία και στα 21 του μόλις χρόνια ήταν ένα είδος σούπερ σταρ στον χώρο της τέχνης. 

 

Ήταν παραγωγικότατος και εικονογράφησε και βιβλία. Το 1958, μόλις στα 30 του, οργανώθηκε μεγάλη αναδρομική του έκθεση!  

 

 Ωστόσο μετά την απίστευτη «εκτόξευσή» του, ήδη στο τέλος των 50ς κοινό και κριτικοί του γύρισαν την πλάτη καθώς κατηγορήθηκε για την πολυτελέστατη ζωή του (είχε Ρολς Ρόις με σοφέρ και ζούσε σε πύργο με πανάκριβα έπιπλα και σκυλιά, ενώ ζωγράφιζε δυστυχισμένους). 

 

Κακό επίσης στη φήμη του έκανε η τεράστια, διαρκώς αυξανόμενη παραγωγή του (ο ίδιος είχε πει ότι έφτιαχνε ένα πίνακα κάθε μέρα επί δεκαετίες). 

 

 

Παρά την καταβαράθρωση της φήμης του το 1973 τιμήθηκε από το κράτος. 

 

Ήταν αμφισεξουαλικός και είχε σχέσεις με επώνυμους, όπως ο Yves Saint-Laurent, αλλά το 1958 παντρεύτηκε με μια συγγραφέα και ηθοποιό, με την οποία υιοθέτησαν 3 παιδιά.

 

 Αυτοκτόνησε το 1999 επειδή έπασχε από πάρκινσον και δεν μπορούσε να ζωγραφίσει. 

 

Εκτός από τους «δυστυχισμένους» φιλοτέχνησε τοπία, νεκρές φύσεις κ.ά., όλα με το χαρακτηριστικό του ύφος: Χοντρά μαύρα περιγράμματα, μακρόστενες, αδύνατες φιγούρες και έλλειψη βάθους στο φόντο. 

 

Η ζωγραφική του είναι εξπρεσιονιστική.