Ισπανός ζωγράφος γεννημένος στη Μαδρίτη, όπου σπούδασε μηχανικός, ενώ μεταξύ 1904-5 σπούδασε τέχνη. Αρχικά έκανε σκίτσα σε περιοδικά.
Το 1906 πουλά τα πάντα, πηγαίνει στο Παρίσι και εγκαθίσταται με τη γυναίκα και το παιδί του στο περίφημο Baton-Lavoir, ένα διάσημο κτίριο στη Μονμάρτη όπου ζούσαν ή σύχναζαν πολλοί καλλιτέχνες, συγγραφείς, ηθοποιοί του θεάτρου κλπ.
Το 1912 θα γνωρίσει τη Josette, η οποία θα εγκατασταθεί ως «δεύτερη σύζυγος» στο ίδιο κτίριο.
Στο Παρίσι θα γνωρίσει όλους σχεδόν τους μοντέρνους καλλιτέχνες, τον Απολλιναίρ κ.ά.
Αρχικά δουλεύει πάλι ως σατιρικός σκιτσογράφος σε περιοδικά και το 1911 αρχίζει να ασχολείται σοβαρά με τη ζωγραφική και εκθέτει για πρώτη φορά έργο του το 1912.
Εντάσσεται στον κυβισμό, επηρεασμένος κυρίως από τον Metzinger, και αναπτύσσει ένα προσωπικό ύφος του ιδιώματος αυτού.
Απομακρύνεται σταδιακά από το αρχικό στιλ του «μονόχρωμου» κυβισμού των Picasso και Braque και επινοεί έναν πολύχρωμο, πολύ πιο «καθαρό» στις γραμμές του κυβισμό, αλλά και πιο ορθολογικό και «μετρήσιμο» στις αναλογίες του.
Το 1912 υπογράφει ένα συμβόλαιο με τον γνωστό γκαλερίστα της εποχής Kahnweiler, ο οποίος αποκτά δικαιώματα σε όλα τα έργα του.
Ο κυβισμός του στο πρώτο στάδιο ονομάστηκε από τον ίδιο «αναλυτικός κυβισμός» (αρμονικά χρώματα και έντονη ρήση κολλάζ), ενώ στην εξέλιξή του μετά το 1916 αποκλήθηκε «κρυστάλλινος κυβισμός» (απλοποίηση της φόρμας, μπέρδεμα αντικειμένων και ανθρώπινης μορφής και συνολική εικόνα που θυμίζει κρυσταλλικές δομές).
Μετά το 1924 ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία στα ρωσικά μπαλέτα του Diaghilev και έγραψε θεωρητικά έργα για την τέχνη.
Τα τελευταία του χρόνια είχε πολλά προβλήματα υγείας και πέθανε μόλις στα 40 του.
