ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΛΥΤΡΑΣ (1832-1904)

 

 Έλληνας ζωγράφος, από τους βασικότερους εκπρόσωπους της «Σχολής του Μονάχου» στην Ελλάδα. 

 

Γεννήθηκε στην Τήνο από πατέρα λαϊκό μαρμαρογλύπτη, που του μετέδωσε την αγάπη για την τέχνη. Από μικρός είχε μεγάλη επιδεξιότητα στο σχέδιο.

 

Το 1850 πήγε στην Αθήνα και γράφτηκε στο Σχολείο των Τεχνών (αργότερα Σχολή Καλών Τεχνών). 

 

Το 1860 κέρδισε υποτροφία από τον Όθωνα και πήγε για συνέχιση των σπουδών του στο Μόναχο, όπου είχε δάσκαλο τον ζωγράφο ιστορικών έργων von Piloty. Όταν εκδιώχτηκε ο Όθωνας τα έξοδα σπουδών ανέλαβε ο πρέσβης της Ελλάδας στη Βιέννη Σίνας. 

 

Το 1865 επέστρεψε στην Αθήνα και διορίστηκε καθηγητής στην Καλών Τεχνών, θέση την οποία διατήρησε για 35 χρόνια. Μαθητές του υπήρξαν πολλοί γνωστοί ζωγράφοι (Ιακωβίδης, Ροϊλός, Πανταζής, Λεμπέσης κ.ά.) 

 

Πραγματοποίησε διάφορα ταξίδια στο εξωτερικό (Μικρά Ασία, Αίγυπτο, Παρίσι) με τον φίλο του Νικόλαο Γύζη. 

 

Υπήρξε διάσημος και δημοφιλής στην Ελλάδα και τιμήθηκε πολλές φορές. 

 

Αρχικά στο Μόναχο ασχολήθηκε με την ιστορική ζωγραφική, κυρίως με ελληνικά μυθολογικά και ιστορικά θέματα. 

 

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα φιλοτέχνησε πολλά πορτρέτα ατόμων της υψηλής κοινωνίας. 

 

 

Λύσσανδρος Καυτατζόγλου

Κυρίως όμως ασχολήθηκε με την ηθογραφία, της οποίας θεωρείται εισηγητής στη χώρα, ζωγραφίζοντας πολλές καθημερινές σκηνές απλών ανθρώπων. 

 

Κάλαντα

Με τα ταξίδια του στην Ανατολή εισήγαγε και στοιχεία οριενταλισμού, ενώ προς το τέλος η τέχνη του έγινε πιο ασκητική. 

 

Ως καθηγητής έβαλε τα θεμέλια της ελληνικής τέχνης. Παρά το ότι ο ίδιος δεν ξέφυγε ποτέ από τον ακαδημαϊσμό, ήταν ανοιχτός στις νέες τάσεις που υιοθετούσαν οι φοιτητές του. 

 

Από τα 6 παιδιά του ο Νικόλαος έγινε επίσης σημαντικός ζωγράφος.

 

 

Αυτοπροσωπογραφία