Γαλλίδα ζωγράφος που σχετίστηκε στενά με τον κύκλο των ιμπρεσιονιστών.
Γεννήθηκε στη Bourges σε εύπορη οικογένεια.
Όπως ήταν συνηθισμένο σε παρόμοιες οικογένειες έλαβε από μικρή καλλιτεχνική εκπαίδευση και συνέχισε κοντά σε καλλιτέχνες (οι επίσημες σπουδές τέχνης ήταν απαγορευμένες για τις γυναίκες).
Έως το 1869 εκπαιδεύτηκε και εργαζόταν μαζί με την αγαπημένη της αδελφή Edna.
Όταν έκανε αντίγραφα στο Λούβρο γνωρίστηκε με πολλούς καλλιτέχνες (Manet, Dagas, Monet), αλλά και με τον Corot.
Μέχρι το 1869 δεν ήταν ευχαριστημένη με τη δουλειά της και κατέστρεφε πολλά έργα της.
Μεταξύ 1870-74 δούλευε κυρίως με ακουαρέλες. Επεκτάθηκε σε λάδια και παστέλ μετά το 1875, ζωγραφίζοντας ιμπρεσιονιστικά.
Μεταξύ 1985-87 ρίχνει το βάρος της δουλειάς της στο σχέδιο, «καθαρίζοντας» τις φόρμες της και με επιρροές από τη φωτογραφία και τα γιαπωνέζικα χαρακτικά.
Από το 1887 μεταφέρει με ακρίβεια τα σχέδιά της σε καμβά και οι συνθέσεις της γίνονται πιο πολύπλοκες.
Τα έργα της διακρίνονται για την χάρη, την κομψότητά και την φωτεινότητά τους, ενώ η πινελιά της είναι ιδιαιτέρως «ελαφριά».
Αν και συνήθως χρησιμοποιεί περιορισμένη χρωματική γκάμα (με προτίμηση στο λευκό), καταφέρνει να αποδώσει τον χώρο και το βάθος με το χρώμα της.
Τα θέματά της πηγάζουν από την καθημερινότητά της (οικογενειακές στιγμές και πορτρέτα σε κλειστούς χώρους), αλλά και λουλούδια. Καταγράφουν την κλειστή ζωή των γυναικών της εποχής και ενίοτε την πλήξη τους.
Ήδη από το 1864 εξέθετε στο Salon και μετά το 1874 με τους ιμπρεσιονιστές.
Υπήρξε μοντέλο πολλών απ’ αυτούς και διατήρησε μακροχρόνια στενή φιλία και αλληλογραφία με τον Manet από το 1868 (μερικοί μιλούν για εκατέρωθεν απωθημένη ερωτική έλξη). Το 1874 παντρεύτηκε τον αδελφό του Eugene.
Ο Manet ζωγραφισμένος από τη Morisot
Θεωρείται
πρώιμη φεμινίστρια, καθώς σε γράμματά της διαμαρτύρεται για τον παραγκωνισμό
των γυναικών καλλιτεχνών από τους άντρες, ενώ δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απ’ αυτούς.