Ρώσος τοπιογράφος γεννημένος στην Κριμαία (σημερινή Ουκρανία) σε οικογένεια αρμενικής καταγωγής.
Μετά από οικονομική κρίση τα οικονομικά του έμπορου πατέρα του χειροτέρευσαν και αναγκάστηκε να δουλεύει από μικρός.
Εκτός από το πρόωρο ταλέντο του στη ζωγραφική, είχε έφεση στην εκμάθηση γλωσσών στη μουσική.
Στα 16 του γράφτηκε στην Ακαδημία Τέχνης της Αγίας Πετρούπολης, όπου επικεντρώθηκε στην τοπιογραφία.
Από το 1836 ήδη διαφαίνεται το πάθος του για τη θάλασσα. Το 1837 παίρνει Χρυσό Μετάλλιο στην ετήσια έκθεση της σχολής και κερδίζει υποτροφία για σπουδές στη Ρώμη.
Πηγαίνει εκεί το 1840, γίνεται μέλος της καλλιτεχνικής ζωής της πόλης και εξελίσσεται σε επιτυχημένο ρομαντικό θαλασσογράφο, δημιουργώντας προσωπικό ύφος.
.jpg)
Στις αρχές των 40ς ταξιδεύει στην Ευρώπη, εκθέτει σε ευρωπαϊκές πόλεις και το 1843 κερδίζει χρυσό μετάλλιο στο παρισινό Salon.
Είχε την ικανότητα να κάνει γρήγορα σχέδια από τοπία ή από τη φευγαλέα κίνηση των κυμάτων, του ανέμου κλπ., τα οποία στη συνέχεια μετέτρεπε σε πίνακες στο εργαστήριό του.
Επέστρεψε στη Αγ. Πετρούπολη στα μέσα των 40ς και σύντομα έγινε διάσημος και επιτυχημένος στην πατρίδα του. Το 1845 ταξίδεψε στη Μαύρη Θάλασσα, την ανατολική Μεσόγειο και στα ελληνικά νησιά.
Έκανε πολλά άλλα ταξίδια στη ζωή του και μάλιστα το 1892, στα 75 του, πήγε και στις ΗΠΑ, όπου μεταξύ άλλων ζωγράφισε τον Νιαγάρα. Παρά τα συνεχή ταξίδια η βάση του παρέμενε στη γενέτειρά του Feodosiya (Κριμαία), όπου είχε εγκατασταθεί ήδη από το 1846.
Στα 60ς ζωγράφισε και μη παραθαλάσσια τοπία από το εσωτερικό της Ουκρανίας.
Υπήρξε κάτι σαν ηγέτης της πόλης του, όπου έχτισε αρχαιολογικό και ιστορικό μουσείο, προμήθευε νερό από δικές του εκτάσεις και βοήθησε στην αναβάθμιση του λιμανιού της. Μέχρι το τέλος η ενεργητικότητά του υπήρξε ακατάβλητη.
Θεωρείται από τους σημαντικούς θαλασσογράφους του 19ου αιώνα και εντάσσεται στο ρεύμα του ρομαντισμού.
Αυτοπροσωπογραφία
