Γάλλος κυβιστής ζωγράφος και συγγραφέας.
Γεννήθηκε σε σχετικά εύπορη οικογένεια και παρακολούθησε Δομινικανό σχολείο.
Από νέος ζωγράφιζε παστέλ και ακουαρέλες.
Το 1904 πήρε μαθήματα σχεδίου και από το 1905 παρακολούθησε σχολή διακοσμητικών τεχνών στο Παρίσι.
Το 1907 γράφτηκε σε σχολή ζωγραφικής, όπου γνώρισε τους De La Fresnaye και Dunoyer de Segonzac.
Από το 1908 άρχισε να εκθέτει σε διάφορα Salon. Μεταξύ 1909-13 ταξίδεψε αρκετά στην Ευρώπη και το 1915 ίδρυσε με τον Apollinaire και τον Max Jacob ένα περιοδικό, όπου άρχισε να διαμορφώνει τις περί τέχνης θεωρίες του.
Το 1917 γνωρίζει τον Le Corbusier, που τότε ζωγράφιζε, ξεκινούν μαζί το κίνημα του πουρισμού (Purism), μια παραλλαγή του κυβισμού, εκδίδουν το βιβλίο Apres le cubisme και κάνουν την πρώτη σχετική έκθεση. Συνέχισαν να συνεργάζονται ως το 1925.
Το 1924 ανοίγει με τον Leger μια ελεύθερη σχολή τέχνης, όπου διδάσκουν μαζί με άλλους γνωστούς.
Το 1936 πήγε στο Λονδίνο, όπου άνοιξε την Ozenfant Academy of Fine Arts, όπου, μεταξύ άλλων, φοίτησε η Carrington, και τελικά το 1938 κατέληξε στη Νέα Υόρκη, όπου η σχολή που ίδρυσε το 1939 λειτούργησε ως το 1955.
Το 1944 είχε γίνει αμερικανός πολίτης. Επέστρεψε το 1953 στη Γαλλία ως τον θάνατό του.
Σύμφωνα με τον πουρισμό και τα μανιφέστα του κυρίαρχο ρόλο στο έργο έχει η σύνθεση, ενώ το χρώμα έχει δευτερεύουσα σημασία.
Ωστόσο μετά το 1936 άλλαξε τη θέση αυτή και τόνισε μάλιστα τον ρόλο του και στην αρχιτεκτονική.
Οι θεωρητικές του απόψεις βρήκαν μεγάλη απήχηση στη Βρετανία. Πάντως στις θεωρίες του επανέρχονται πάντα οι έννοιες της «τάξης» και της «στερεότητας» (solidity), έννοιες που είναι εμφανείς στο ζωγραφικό του έργο.
