Γερμανοεβραίος ζωγράφος, από τους σημαντικότερους εισαγωγείς του μοντερνισμού στη χώρα.
Γεννήθηκε στο Βερολίνο και ήταν γιος ενός πλούσιου εβραίου υφαντουργού.
Από το 1868 σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών της Βαϊμάρης. Εκεί άρχισε να δημιουργεί μερικά από τα γνωστότερα έργα του.
Βασικό θέμα του ήταν απλοί άνθρωποι που δουλεύουν άλλοτε στην ύπαιθρο κι άλλοτε όχι. Το ύφος του ήταν ρεαλιστικό.
Το 1874 συνέχισε σπουδές στο Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με τη μοντέρνα τέχνη, αλλά μελέτησε και την ολλανδική ζωγραφική του 17ου αιώνα, συχνά μάλιστα περνούσε τα καλοκαίρια του στην Ολλανδία.
Το 1878 πήγε στο Μόναχο, όπου επικεντρώθηκε
περισσότερο στα αγροτικά θέματα. Κατηγορήθηκε από σύγχρονούς του για τα ταπεινά θέματα που επέλεγε, τα οποία θεωρούσαν μη κατάλληλα για "υψηλή τέχνη".
Το 1884 επέστρεψε στο Βερολίνο και άρχισε να αντιδρά στην ασφυκτική πολιτική του Κάιζερ, που έλεγχε το τι θα έπρεπε να εκτεθεί. Το 1892 υπήρξε από τους ιδρυτές της ομάδας καλλιτεχνών "Group of 11", που ζητούσε περισσότερη ελευθερία, ενώ το 1898 ήταν από τους ιδρυτές της Berlin Secession, που ιδρύθηκε στα ίχνη των αντίστοιχων της Βιέννης και του Μονάχου.
Η τέχνη του αλλάζει, τα χρώματα γίνονται πιο λαμπερά και οι πινελιές πιο ελεύθερες. Τα θέματά του μετατοπίζονται από τον αγροτικό μόχθο στις σκηνές αναψυχής της μεσαίας τάξης.
Ο κήπος του εξοχικού του σπιτιού γίνεται θέμα για σειρά έργων.
Το 1920 γίνεται πρόεδρος της Πρωσικής Ακαδημίας Τεχνών που είχε πολεμήσεις παλιότερα, πράγμα που δείχνει την αλλαγή στην αποδοχή της μοντέρνας τέχνης.