FELICIEN ROPS (1833-1898)

 

Βέλγος παραγωγικότατος ζωγράφος, γελοιογράφος, εικονογράφος και χαράκτης.

 

Οι πειρασμοί του αγίου Αντωνίου

 Γεννήθηκε σε εύπορη οικογένεια, διακρίθηκε στο σχολείο τόσο για την εξυπνάδα όσο και για τα σχέδιά του και από το 1849 γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. 

 

Το 1851 πήγε στις Βρυξέλλες για να σπουδάσει νομικά, παράλληλα όμως εκπαιδευόταν στο σχέδιο και ζούσε μποέμικα. 

 

Από το 1856 άρχισε να δημοσιεύει γελοιογραφίες και σατιρικά σχέδια σε έντυπα, ενώ ίδρυσε και δική του σατιρική εφημερίδα. 

 

Το 1857 παντρεύτηκε μία πλούσια κοπέλα και έμεινε στον πύργο της στην επαρχία, όπου ζούσε ως τζέντλεμαν ασχολούμενος με τη ζωγραφική και τη βοτανική.

 

Πότης αψεντιού

Το 1862 σπούδασε χαρακτική στο Παρίσι, έγινε λάτρης της και εξερεύνησε πολλές από τις τεχνικές της. Δημιούργησε πάμπολλά χαρακτικά, αρκετά από αυτά πολιτικά και σατιρικά, και εικονογράφησε πολλά σημαντικά βιβλία. 

 

Το σπίτι του έγινε τόπος συγκέντρωσης καλλιτεχνών. 

 

Υπήρξε πολύ φίλος του Baudelaire στα τελευταία του χρόνια, έφτιαξε εξώφυλλα για βιβλία του, ενώ η ποίησή του τον επηρέαζε ως το τέλος της ζωής του. 

 

Το 1870 ζούσε πλέον περισσότερο στο Παρίσι παρά στο Βέλγιο και βρέθηκε στην καρδιά του κινήματος του Συμβολισμού και των Παρακμιακών. 

 

Θαυμαζόταν από προσωπικότητες όπως οι Gauthier, Mallarme, Moreau κ.α., ντυνόταν εξεζητημένα και, όπως γράφει ο Feneon  «…έμοιαζε, ή ήθελε να μοιάζει, με σαρκαστικό Σατανά». 

 

Ενεπλάκη σε ερωτικά σκάνδαλα και βαθμιαία απομακρύνθηκε από τη σύζυγό του και τη συμβατική ζωή της μπουρζουαζίας. Αν και δεν πήρε ποτέ διαζύγιο, έζησε από το 1875 στο Παρίσι, όπου οι εικονογραφήσεις του έγιναν περιζήτητες και γνώρισε οικονομική επιτυχία.

 

 Ταξίδεψε πολύ στην Ευρώπη, τη βόρεια Αφρική και την Αμερική και τόσο η ζωή του (έζησε για 25 χρόνια, ως το θάνατό του, με δύο νεαρές όταν τις γνώρισε αδελφές) όσο και το βλάσφημο έργο του θαυμάζονταν και συγχρόνως σόκαραν. 

 

Τα έργα του είχαν διαφορετικό ύφος: Συμβολισμός, ρεαλισμός και μερικές φορές ρομαντισμός και ίχνη ιμπρεσιονισμού. 

 

Τα θέματά τους ήταν ποικίλα: Τοπία, σκηνές πόλης, κοινωνικοπολιτικά, φανταστικά κλπ. 

 

Ό,τι είναι στη φύση δεν είναι βρώμικο

Κυρίως όμως είναι γνωστός για όσα ασχολούνται με το σεξ, τη μαγεία και τον διάβολο. Τα ερωτικά του (συχνά καθαρά πορνογραφικά), προκαλούν απροκάλυπτα την αστική ηθική και τη θρησκεία. 

 

Θεωρείται επίσης ο πρόγονος των γαλλοβελγικών κόμικς.

 Αυτοπροσωπογραφία