Ιταλός ζωγράφος, που θεωρείται ο πρώτος μεγάλος της Αναγέννησης.
Πρώιμο τρίπτυχό του, που ανακαλύφτηκε μόλις το 1961
Ο Vasari τον χαρακτηρίζει τον καλύτερο της γενιάς του.
Γεννήθηκε σε μικρή πόλη κοντά στη Φλωρεντία και έχασε τον πατέρα του στα 5 του χρόνια.
Δεν ξέρουμε πολλά για την εκπαίδευσή του. Πολύ νέος όμως πήγε πιθανότατα στη Φλωρεντία για να διδαχτεί ζωγραφική και το 1422 έγινε μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων της πόλης.
Masolino και Masaccio
Περίφημες είναι δύο τουλάχιστον σειρές τοιχογραφιών, για δύο εκκλησίες της Φλωρεντίας (Santa Maria Novella και παρεκκλήσιο Brancacci της Santa Maria del Carmine με τον Masolino, με θέμα επεισόδια από τη ζωή του Πέτρου).
Η εκδίωξη του Αδάμ και της Εύας (πριν και μετά τον καθαρισμό της στη δεκαετία του 80.
Εργάστηκε επίσης, μεταξύ άλλων, στην Πίζα. Το 1427 πήγε στη Ρώμη για να δουλέψει και πάλι με τον Masolino τοιχογραφίες ενός ναού, αλλά πέθανε ξαφνικά από άγνωστη αιτία στο τέλος του 1428 σε ηλικία μόλις 26 ετών.
Σύμφωνα με μια φήμη δηλητηριάστηκε από ανταγωνιστή του ζωγράφο που τον ζήλευε.
Παρά την τόσο σύντομη καριέρα του είναι σημαντικότατος.
Απομακρύνθηκε από το Διεθνές Γοτθικό στιλ που επικρατούσε ως τότε, ήταν ο πρώτος που εφάρμοσε στην πράξη τις θεωρίες του Brunelleschi και του Alberti, χρησιμοποίησε γραμμική προοπτική και εργάστηκε με διάφορες νεωτερικές τεχνικές (κιαροσκούρο, σημεία φυγής κλπ.), που προσέδιδαν στη δουλειά του περισσότερο ρεαλισμό από τους προγενέστερούς του καλλιτέχνες.
Επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και μελετήθηκε από πάμπολλους νεότερούς του αναγεννησιακούς ζωγράφους.
Σήμερα σώζονται σχετικά λίγα έργα του.
