Ιταλός αναγεννησιακός ζωγράφος, ο γνωστότερος σήμερα της οικογένειας ζωγράφων Bellini (ο αδελφός του Gentile και ο Jacopo, που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν πατέρας του, αλλά σήμερα αυτό αμφισβητείται).
Θεωρείται ο ιδρυτής της βενετσιάνικης σχολής της Αναγέννησης.
Γεννήθηκε στη Βενετία, μεγάλωσε στο σπίτι του Jacopo (πατέρα ή πολύ μεγαλύτερου αδελφού του) και σε όλη του τη ζωή είχε στενή σχέση και συχνή συνεργασία με τον αδελφό του Gentile.
Το 1470 έλαβε με τον αδελφό του και άλλους ζωγράφους την πρώτη του σημαντική παραγγελία.
Επηρεάστηκε στην αρχή από την ύστερη γοτθική τέχνη, αλλά και από τον Mantegna, που ήταν κουνιάδος του.
Δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες για τη ζωή του, ενώ πολλά από τα διάσημα στην εποχή του έργα του έχουν καταστραφεί.
Πάντως άρχισε να λαμβάνει συχνές παραγγελίες και από ένα σημείο και μετά μάλιστα δεν προλάβαινε να τις εκτελέσει.
Ο Gentile Bellini πέθανε το 1507.
Στην ωριμότητά του βρίσκει το προσωπικό του ύφος και δημιουργεί επανάσταση στη ζωγραφική της Βενετίας, καθώς δημιουργεί πιο αισθησιακά έργα, που ρίχνουν το βάρος περισσότερο στο χρώμα και λιγότερο στη σύνθεση– χαρακτηριστικό γνώρισμα της σχολής αυτής.
.jpg)
Στα ώριμα θρησκευτικά του έργα το τοπίο κερδίζει όλο και περισσότερο χώρο, κυριαρχώντας έτσι στο σύνολο.
Το 1506 ο Durer, που επισκέφτηκε τη Βενετία, τον χαρακτήρισε τον σημαντικότερο ζωγράφο της πόλης.
Το πλούσιο χρώμα και τα ατμοσφαιρικά του τοπία επηρέασαν τους Giorgione και Tiziano.
Ζωγράφισε κυρίως θρησκευτικά, ιστορικά ή μυθολογικά έργα και πορτρέτα.
Αυτοπροσωπογραφία
