JAMES TISSOT (1836-1902)

Γάλλος ζωγράφος, εικονογράφος και γελοιογράφος γεννημένος στη Νάντη, που άλλαξε το κανονικό του όνομα Jacques Joseph σε James, καθώς από νέος ενδιαφερόταν για οτιδήποτε βρετανικό. 

 

Ήθελε από μικρός να γίνει καλλιτέχνης και η μητέρα του υποστήριζε με πάθος την επιλογή του.

 

 Το 1856 πήγε στο Παρίσι, γράφτηκε στην Beaux Arts και γνώρισε τους Whistler, Degas και Manet. 

 

Από το 1859 εξέθετε στο Salon.

 

Faust και Marguerite

 

Αρχικά ζωγράφισε εικόνες από τον Faust του Γκαίτε και μεσαιωνικές σκηνές. Μετά το 1862 επικεντρώθηκε σε σκηνές της ζωής της βικτωριανής Βρετανίας. 

 

Συνδύαζε φωτορεαλιστικό στιλ και ιμπρεσιονιστική χρήση του χρώματος και σύντομα γνώρισε μεγάλη επιτυχία. 

 

Ο κύκλος του περιλάμβανε, εκτός από ζωγράφους, και τον Oscar Wilde. 

 

Πολέμησε στον γαλλοπρωσικό πόλεμο το 1870 και πήρε μέρος στην Παρισινή Κομμούνα (αν και κατηγορήθηκε ότι το έκανε περισσότερο από συμφέρον παρά για ιδεολογικούς λόγους). 

 

Από το 1871 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Ήδη συνεργαζόταν με βρετανικά περιοδικά ως καρικατουρίστας, δημιουργώντας μεταξύ άλλων τολμηρές και καυστικές γελοιογραφίες ενάντια σε ευρωπαίους βασιλείς. 

 

Ο Wilhelm I ως αιμοσταγής δυνάστης

Ο Ναπολέων ΙΙΙ

Καθιερώθηκε όμως κυρίως, αποκτώντας μεγάλη φήμη, ως ζωγράφος ωραίων και κομψά ντυμένων γυναικών και σύντομα έγινε ένας από τους πλουσιότερους καλλιτέχνες της εποχής του. 

 

Ενδιαφερόταν για τις σεξουαλικές σχέσεις και πολλά από τα έργα του αναφέρονται μέσω της γλώσσας του σώματος και άλλων υπαινικτικών στοιχείων σ’ αυτές (σήμερα είναι δύσκολο να ανιχνευτεί κάτι τέτοιο, αλλά κάποια στην εποχή του προκάλεσαν μικρά σκάνδαλα). 

 

Είχε εμμονή με τη γυναικεία μόδα.

 

Από το 1876 συζούσε με μία χωρισμένη ιρλανδή με την  οποία απέκτησε γιο και η οποία έγινε βασικό μοντέλο του και πέθανε το 1882 από φυματίωση στην αγκαλιά του. Ωστόσο παντρεύτηκαν ποτέ. Μετά το θάνατό της επέστρεψε στο Παρίσι. 

 

Έπαιξε κομβικό ρόλο στη διάδοση της ιαπωνικής τέχνης στην Ευρώπη μέσω των χάρτινων εικόνων του ukiyo-e που έρχονταν τότε από εκεί. 

 

Αν και δεν υπήρξε ουσιαστικά ιμπρεσιονιστής, έμεινε πάντα κοντά στο κίνημα και ήταν φίλος με πολλά μέλη του. 

 

Το 1885 βίωσε ένα θρησκευτικό όραμα, βυθίστηκε στον καθολικισμό και ζωγράφισε βιβλικά έργα με ακαδημαϊκό ύφος, γνωρίζοντας επίσης επιτυχία. Ταξίδεψε μάλιστα 3 φορές στους Άγιους Τόπους. Μετά το 1890 φιλοτέχνησε μια σειρά από 365 (!) gouache με θέμα τη ζωή του Χριστού.

 

 

 

 Αυτοπροσωπογραφία