ANDREA DEL SARTO (1486-1530)

Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης από τη Φλωρεντία. 

 

Το del Sarto (του ράφτη) είναι παρατσούκλι επειδή ο πατέρας του ήταν ράφτης. 

 

Έως το 1498 μαθήτευσε διαδοχικά σε έναν χρυσοχόο και έναν ζωγράφο. 

 

Αρχικά συνεταιρίστηκε με τον ζωγράφο Franciabigio, με τον οποίο άνοιξαν εργαστήριο μαζί και έκαναν κοινά έργα. 

 

Μεταξύ 1509-14 φιλοτέχνησε τοιχογραφίες για ένα μοναχικό τάγμα και συνέχισε την καριέρα του με άλλες παραγγελίες. 

 

Χάρη στην ακρίβεια με την οποία απεικόνιζε τις μορφές του και τις άψογες αναλογίες τους πήρε το παρατσούκλι Andrea senza errori (ο Αλάθητος Αντρέα). 

 

Το 1518 πήγε στο Παρίσι μετά από πρόσκληση της Αυλής. 

 

Ο βιογράφος του Vasari αφηγείται την ακόλουθη ιστορία, η οποία σήμερα αμφισβητείται από ιστορικούς: Ενώ βρισκόταν στη Γαλλία η σύζυγός του, που είχε μείνει στη Φλωρεντία, του έγραψε απαιτώντας να επιστρέψει. Ο βασιλιάς του έδωσε την άδεια να λείψει, αλλά για μικρό χρονικό διάστημα. Του έδωσε χρήματα για να αγοράσει έργα τέχνης για τη γαλλική βασιλική αυλή. Εκείνος όμως τα ξόδεψε για να αγοράσει ένα σπίτι στη Φλωρεντία. Μετά από αυτό η φήμη του στη Γαλλία κατέρρευσε και δεν επέστρεψε ποτέ εκεί. 

 

Συνέχισε να εργάζεται με επιτυχία στην πατρίδα του. 

 

Υπάρχουν επίσης άλλες ιστορίες για την εκπληκτική ακρίβεια του, αλλά και για το τέλειο αντίγραφο ενός έργου του Raphael που φιλοτέχνησε. 

 

Πέθανε μόλις 44 ετών από επιδημία πανώλης στη Φλωρεντία. 

 

Πορτρέτο της συζύγου του

Λέγεται ότι τον θαύμαζε πολύ ο Michelangelo. 

 

Επηρέασε τον Pontormo, τον Rosso Fiorentino και άλλους. 

 

Αν και τον εκτιμούσαν πολύ όταν ζούσε, η μεταθανάτια φήμη του επισκιάστηκε από τους σύγχρονούς του  Michelangelo, Raphael και Leonardo. 

 

Τα θέματά του είναι κυρίως θρησκευτικά, έκανε όμως και πορτρέτα. 

 

 

Αυτοπροσωπογραφία